Solo | Jennie¹ {Texting} ✔

13

"Çantanı unutma!"

Evden çıkacaktım. Annem Rose ile küs olduğumu bilmiyordu. Yalan uydurup onlara gideceğimi söyledim.

"Aldım, çıktım ben!"

Hızlıca ayakkabılarımı giyip asansöre bindim. Kat tuşuna basıp beklemeye başladım. O arada kendime bakıyordum.

Sonunda aşağı indi ve çıktım. Bina kapısından da çıktıktan sonra evimize yakın olan kafeye yürümeye başladım.

Orası sık sık gittiğimiz bir yerdi. Ama oraya son 1 yıldır gitmiyordum. Nedeni Yoongi'ydi.

İçeri girdiğimde her zamanki masada oturmuş, beni bekliyordu. O an içimde ilk günkü duygular varmışcasına bir kıpırtı vardı.

"Otursana."

Sandalyemi çekip karşısına oturdum. Sandalyemi düzeltip ona baktığımda o güzel gözlerini bana bakarken gördüm.

Çünkü Rose a böyle bakmıyordu.

"Ben özür dilemek istiyorum. Hatalıydım ve-"

"Biliyorum. Ama geçti, şimdi önüne bak, tamam mı? Üzülme sakın."

Yutkundum.

"Sen niye onunla çıktın? Bildiğin halde?"

"Çünkü o zaman bana çok kızgındın. Sana yakın olmak istedim. Sonra işte, böyle oldu."

"Sen mi?"

Şaşırtmıştı. Yoongi ve ben, apayrı kişilerdik. 

"Hepsi benim için miydi?"

Kafasını salladı.

"Afettin mi beni?"

Ben hepsini başka bir şey zannetmiştim.

Kafamı salladım.

Ayağa kalktı.

Kolumdan tutup beni kaldırdı.

Kollarını bedenime sardı.

Bende ona sarıldım.

"Seni seviyorum, Jennie."

Kokusunu içime çektim.

"Seni seviyorum, Yoongi."

Ve final bölümü. Allahım, dünyanın en saçma kurgusu oldu. Başı sonuyla örtüşmüyor 😂
Neyse hepinize çok teşekkür ederim. Bu kısa bir hikayeydi. Diğer kızlar için de gelecek, ama önce başka bir kurgu var.
Sizi seviyorum, oy ve yorum yapmayı unutmayın, başka kitaplarımda görüşmek üzere. ❤

Bitiş: 6 Aralık 2018