NAPATINGIN ako ng bahagya sa babaeng nakaupo ngayon sa loob ng isang coffeeshop. Hindi ko inaasahang makikita ko muli ito sa personal.
Alexaequinne Gwyrielle Tan De Guzman. The girl behind the campus men's broken hearts. Tunay na napakaganda nito ngunit kung mga mata nito ang iyong oobserbahan ay makikita mo ang bakas ng kalungkutan. Bakit nga kaya?
"Ares! Tara na! Kailangan ka na ng barkada!" napatingin ako ng bahagya sa sumigaw. Si Neon pala.
"O pare? Bakit parang wala ka sa sarili mo?" ngunit katulad ng laging nangyayari, binalewala ko siya.
Nakatitig pa rin ako kay Alexaequinne. Humahanga ako sa mukha nitong hugis puso, mga mata nitong kulay abo, mga pilikmatang natural ang haba at kapal, labi nitong mapupula at ang matangos nitong ilong.
"Fuck man! Gusto mo talaga ang kapatid ko?" hmm, I'll think about that, Neon.
"I'm inlove with her since day one, my man." and I will always love her.
Tiningnan ko lamang ito sabay ang pagbaling sa papaalis ng si Alex. No! Saan kaya ito pupunta?
"Man, I'll get going now, bye." hindi ko na hinintay ang pagrereklamo nito at dali dali kong sinundan si Alex.
Sumakay ito sa sasakyan niya, at tulad ng ginawa niya, ginaya ko rin ito sa sumakay sa sarili kong sasakyan. Susundan ko siya.
Mukhang nagmamadali ito, ano kayang gagawin nito? O baka naman may kikitahin? No, hindi pwede. Makakapatay ako sa oras na malaman ko iyon.
Lumiko ang sasakyan niya sa isang eskinita. Bumaba ito ng sasakyan niya at pagkababa niya mismo ay sinugod siya ng isang lalaki. Teka, si Toby!
Lalapitan ko na sana sila ng biglang nagpaputok ng baril si Toby. Naku! Hindi ito maganda!
Sinundan ko ang pagtakbo ni Alex at ni Toby, kailangan ko siyang tulungan! Kinuha ko ang cellphone ko para tawagan sana ang mga pinsan nito ngunit ni isa sa kanila ay walang sumasagot.
Kailangan ko siyang iligtas! Wala pang isang minuto ng makarinig akong muli ng putok ng baril. Kitang kita ko ang pagbagsak ni Tito!
Nakita ko ang pag asinta ng isa pa niyang kasama sa isa pang babae na di kalaunan ay nahulog na rin sa bangin! Hindi! Si Alex!!
Tumakbo ako ng mabilis dahil sa nakita kong pagtapat nito ng baril sa taong mahal ko! Hindi pwede! Magkamatayan na!
"Gold! Huwag!" hmm, music to my ears. Unang beses kong narinig ang boses niyo.
Ngunit, mukhang ito na rin ang huli. Naramdaman ko na lang na basa ang bandang dibdib ko. Napaatras ako ng nakitang dugo ito pero sa di inaasahan ay mahuhulog na ak--
"Gold! Mahal ko!"
S-she k-knows? Paalam, mahal ko.
ILANG buwan na ang lumipas simula ng mangyari ang bagay na iyon. Hinding hindi ko makakalimutan ang araw kung saan namatay ang puso ko.
Nakakatakot isipin na ganito na ang nangyari ngayon pero sabagay, wala na akong pakialam. Dapat ay mawalan ako ng pakialam.
Alam ko, napakaraming kamalian na ang aking nagawa sa sunud sunod na taon na nabubuhay ako rito. At, nakalulungkot.
"Miss De Guzman! Are you okay? I am asking you this question for the seventh time. Go to the clinic now. Class dismissed." sai Mrs. Lopez.
I looked at her and what I see is not really surprising. I have seen that everyday, Mrs. Lopez. Awa.
Right after my father, my twin and his death, my life became a living hell. My grades totally failed bigtime. From A's to D's. Who knows? I'm just tired.
The feeling of having an inspiration to run for success yet, the feeling of tiredness is the only feeling your body wants to handle. I know, it's really a bad thing but yea, I just don't care.
Lumabas na ako ng silid nang makita kong ako na lang pala ang tao sa loob. I became stupid, useless and... crazy.
Nahuli kong nakatingin sa akin ang mga tao sa corridor noong lumabas ako ng pintuan. Ramdam ko ang iba't ibang ekspresyon na ipinababatid ng mga mumunti nilang bulong at mapanuring mga mata. Ako lang ba?
Umiwas na lamang ako ng tingin sa kanila at nagtungo sa library. Mas maganda pa kung doon ako pupunta, walang maingay at walang taong pupuna sa mga kilos ko. Tangin ako at mga libro lamang ang makaalam ng nararamdaman ko.
Bago pa ako makapasok sa pintuan ng library ay naramdaman ko na lang ang sakit sa kanang pisngi ko.
"Ang lakas rin ng loob mong magpakita pa ano?! Dapat ikaw lang ang mamamatay pero ng dahil sayo, pati kakambal ko nadamay!" puno ng hinanakit ang boses niya.
"Di pa sapat ang paghihirap mo ngayon, Alex! Sisiguraduhin kong maghihirap ka! Ikaw at ang pamilya mo!" ramdam ko na ang hirap, pero hindi pa rin siguro iyon sapat.
"I'm sorry, Ma-Gnerelle. I'm sorry." i'm sorry, self too.
Tinalikuran niya na ako at naglakad ito papalayo. Kita ko mula sa kinatatayuan ko ang pagtaas baba ng balikat nito. Umiiyak siya at ramdam ko na naman sa loob ko ang kalungkutan.
"Miss Alex, pinapatawag ka po ni Maam Cross. Umuwi ka daw po sa mansyon ngayong araw na ito." nakayukong sabi ni Butler Maynard.
Kahit nakayuko ito, ramdam ko ang kaba niya. Parang may ipinapahiwatig na masama. Pero wala akong pakialam. Miss na miss ko na so Mama kahit na ang sama sama ng ginawa niya sa amin nina Papa.
Lumabas na ako ng building namin at nagpunta sa parking. Pagkasakay na pagkasakay ko ng sasakyan ay nakaramdam ako ng kirot mula sa palapulsuhan ko. Dumudugo na ulit ang mga laslas ko.
Nakakaadik itong tingnan, tila ba nagpapahiwatag na sila ay madagdagan pa. Hindi ko alam kung bakit ko nga ba iyon ginagawa. If it isn't their death that taught me how satisfying self harming is.
"Alex? Ano iyan?" may bahid ng pag aalala ang boses ni Butler. Nasa loob na pala ito ng sasakyan, ni hi di ko man lamang siya napansin.
Hindi ko siya pinansin. Tumingin na lamang ako sa labas at pinagtuunang pansin ang naglalakihang mga building.
"Papa tara sa loob! Feeling ko po maganda roon!" wika ng kakambal ko.
Napatingin naman ako sa tinuturo niya. Kahit kailan talaga, hindi kami magkasundo ng kambal ko sa mga ganitong bagay.
"Twin, books are better than toys duh?" sabi ko habang nakatingin sa kanya.
Inilabas lamang nito ang kanyang dila sabay sabing, "Whatever you say, my book-addict twin."
"Tama na yan, mga anak. Tara muna sa loon at bumili ng libro para sayo, Silver at mga laruan para naman sayo---"
Silver... Only my father and my twin knows about my favorite nickname, only them, and him.
"I love you, my Silver. Mahal na mahal kita, please. Will you be my girlfriend?" wika ng lalaking pinakamamahal ko.
Napakasaya ko sa araw na ito. Mahal ko siya, mahal na mahal pero---
Napatigil ako ng biglang nag abot saakin si butler ng panyo.
"Sobra ang tiwala sa akin ng Papa mo, Alex. Alam ko ang lahat ng sikreto ng ama mo, ng buong pamilya mo at hanggat maaari. Nais kong tuparin ang pangako ko sa ama mo, Alex. Galit na galit si Cross, alam kong sasaktan ka niya at hindi ko hahayaan iyon. Itatakas kita, Alex. Pag aaralin kita gamit ang perang iniwan ng Papa mo saakin para sa iyo." Butler...
"Po? Anong mayroon, Butler?" nakakapagtaka.
"Kailangan mong umalis sa puder ng madrasta mo, Alex. Ako na ang bahala sa kanya. Gamitin mo ang perang ito, magpakalayo layo ka at huwag kang magpapakita sa kahit sino sa mga kamag anak ng Mama mo." seryosong usal ni Butler. Teka, ano ba ang nangyayari?
Pero bago pa man ako makasagot sa kanya ay hinihila na ako ng kadiliman. Papa.
