Last With You

Prologue

Some people believe in saying"pag may umaalis may dumarating"but some people are losing hope because of that believe.
At nabuo ang mga katanungan na what if meron?what if wala?what if pina aasa lang tayo?what if????...

I'm here in front of the orpanage because every week, after I go to church,I will visit the childrens here.

When I was in the house, I was immediately greeted by the children. Every day I visited it. But this past few days,weeks I rarely get here. Because there's a lot of things I have to do.

"Kuya pwede po bang magkwento ka ulit plaese!!!!"-litle boy.

"Okay"-me with a sweet smile.

"I have a long story na masasabi kong pinakadabest sa mga story ko ito tungkol sa dalawang tao or pamamagatan kong Last With You"-me at nagkwento na ako.

Flashback
I'm here in the office because I have a lot of papers to finish.
I'm in the middle of my job when someone's calling in my phone and I'll answered it.

"Hello!where are you?"- someone

"Hmm.here in my office.Why?"-me

"Just nothing."-siya

"Ok.Can you please go here"-me

"Hmm why?"-sya

"Beacuase I have something to tell you"me

"Ok"sya

A few second's I'll recieve message.

From:____
Malapit na ako.just wait a few minutes.bumaba ka na lang.

To:
Ok. I go a head.

Message sent.

Nang makakababa ako lumabas ako at hinanap sya sa labas
"Hey!".napalingon ako sa sumigaw at nakita ko sya,nasa kabilang kalsada sya at patuloy na kumakaway sakin.patakbo na sya sakin nang mapalingon ako sa truck na paparating.

"NOOOOOOOOOOO!"

But it's too late.nabangga sya ng truck at bumalagta sa sahig na panay na duguan ang kanyang damit.kaya sinikap kong tumakbo kaagad sakanya kahit na hindi ko na alam ang gagawin ko at agad ko syang niyakap ng mahigpit at may nakapa ako sa kanyang ulo na basa at pag tingin ko dugo.kaya humingi na ako ng tulong

"Help!Help!please help us!!

Yan ang mga katagang paulit ulit na lumalabas sa aking bibig.hanggang sa dumating na ang ambulance agad syang kinuha at binuhat.at habang nasa loob kami ng ambulance mahigpit ang kapit ko sa kanyang kamay na feeling ko kapag binitawan ko mawawalan na ako ng lakas.kasi siya lang ang lakas.

"F-fight for us p-please!D-don't leave me please!y-you promise m-me.-ang sabi ko sa kaniya habang humahagulgol na sa iyak.

At ng makarating na kami sa hospital agad silang dumeretsyo sa E.R at habang naghihintay ako pilit kong itinatak sa isip ko na sana hindi ko na lang sya pinapunta doon.na sana wala sya sa loob ng ER na masaya kami ngayon.at nagulat ako ng may yumayap sa akin.

Akala ko sya pero hindi pala.si mama pala.

" anong nangyari anak"?!-maluha luhang sabi nya.at agad ko naman syang niyakap.at humagulgul sa iyak.

"Ma hindi ko kaya kapag nawala sya,hindi ko alam kung saan ako pupulutin ma masyado pa syang bata para mawala at marami pa kaming pangarap ma hindi ko po kaya kapag-----"hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng mapahagulgol na ako at ng putulin na ni mama ang sasabihin ko.

"Shhhhh!hindi sya mawawala.tatagan mo ang loob mo.magiging ok din sya,magagalit pa yon sayo kung panghihinaan ka ng loob gayon kailangan na kailangan ka nya ngayon kaya please maging matatag ka dahil isa lang itong pagsubok na dumating sa inyong dalawa at alam kong malalagpasan nyo ito.at anak lagi mong tatandan na nandito lang kami and also God is beside us all the time"-sabi ni mama habang yakap yakap ako.

At napaiyak na lang ako sa sobrang takot na mawala sya.pero tama si mama magiging matatag ako para sa kanya at para sa amin.at lumipas pa ang ilang minuto biglang dumating ang mga relatives nya.

"Hijo anong nangyari sa anak ko?!!" -umiiyak na sabi ng mama nya.

"Bro!what happend to her?!!!!pasigaw na sabi ng kaibigan ko."pinangako mo sa akin na hinding hindi mo sya papabayan at sasaktan pero ano to ah!!!ipinakatiwala ko sya sayo kahit na nagaalangan ako kasi kilala na kita ehh pero dahil alam kong mahal ka nya at kaibigan kita pinagsa walang bahala ko lahat yon!!!!tapos eto ang gagawin mo!!!!ha!!!!"naggagaliiting sabi nya sa akin at hinawakan ang kwelyuhan ng damit ko.

Hindi ako nakasagot kaagad kasi hindi ko pa maintindihan kung bakit sa kanya pa nangyari kung pwede naman sa akin.

"Hijo tinatanong kita anong nangyari?!!!-pasigaw na umiiyak na pagkasabi ni tita.

"Bro!tinatanong ka namin!!!"sabi ng kaibigan ko.

"T-tita"- nauutal kong sabi at hindi na pinansin ang kaibigan ko dahil sobra kong pinahiya ang sarili ko sa kanya at sa pamilya nya.

"T-tita n-nabangga p-po ng truck m-malakas po ang pagkabungo sa kanya kaya t-tumalansik sya at n-nawalan na nang m-malay" pautal utal na sabi ko at umiiyak.

Napahagulgul na lang si tita sa narinig nya at hindi alam kung paano nagyari at anong gagawin nya and how many minutes,hour that we wait until the doctor get outside from ER.

"D-doc!!h-how is s-she?"- maluha luhang sabi ko.

"She's in critical situation."the doctor said.

Parang gumuho ang mundo ko sa sinabi ng Doctor.at marami pang sinabi ang doctor pero ni isa wala akong naintindihan.ang alam ko na lang pumasok na ulit ang doctor sa ER.

Sa sobrang lutang ko hindi ko alam kung paano ako nakarating dito sa tapat ng chapel.

Pumasok ako at nagdasal.
"Lord please save her,please I can't live withuot her!please Lord!hindi pa ako handa para kunin nyo siya sa akin.masyado pang maaga para mawala sya.hindi ko makakaya God please."

No!!hindi sya mawawala!!alam ko na lalaban pa sya,nangako sya na hindi nya ako iiwan.

Pagkarating ko sa harap ng Emergency Room.saktong lumabas ang Doctor.at may sinabi syang nagpahinto ng mundo ko...........

✂_________________________

Ano kayang narinig nya??continue reading guyss!!