2 Gün mü SİKTİR!!!
Batı kulağıma yaklaşıp
''Hala karanlıktan korkuyor musun?''
Ne deli gibi korkuyordum ama ona karşı güçlü olmalıydım
''Hayır'' dedim gülerek
''Ama gözlerin öyle demiyor Gökçe korkuyorsun bu güçlü ayakları bana sökmez''
'Korkmuyorum'' diye tısladım
''O zaman bugün bodrumda kalsan sorun değil''
Hayır Hayır Hayır
Kolumdan tutarak yatak odasına çıkardı ben kendimi geri çekmeye çalışıyordum ama olmuyordu çok güçlüydü kendime nalet ettim ona karşı gelemiyordum artık güçlü olman gerek Gökçe güçlü olman gerek diye hatırlattım kendime beni hala çekiştirerek odasına çıkarıp kapıyı sertçe kapattı bu duruma biraz gerilemiştim korkuyordum korkmalıydım da Batı bana pis pis sıratarak yanıma geldi
''Şimdi göster Gökçe o piçi nasıl öptüysen aynen benide öyle öpüceksin altımda inliceksin''
''Asla'' diye bağırdım
'' O zaman karanlık odayı boylersın''
''Seni öpmketen iyidir''
'' Ondanda zevk alırım'' diyerek boynumu emmeye başladı onu ittirmeye çalıştım ama çok güçlüydü dudaklarıma yapışmasıyla iğrendiğimi farkettim dudağını ısırdığım an geri çekildi bende onu fırsat bilip kaçmaya başladım arkamadan koşarak geliyordu saçımın tutlmasıyla yerimde kaldım
-Bir yere kaçamazsın Gökçee sen benimsiin anlaa!!
-Senin filan değilim ben ne yaparsan yap bana
-Ahh çıldırtıyorsun beni gerçekten aklın başına ne zaman gelcek
-Hiç bi zaman
Beni kucaklarına almasıyla bodruma inmesi bir oldu
-Aklın başına gelsin biraz Gökçe
-Korkmuyorum senden
Korkuyordum ondan değil karanlıktan karanlıkta kaldığımda hep eski anılar aklıma gelirdi ve küçüklükten beri hep korkarım bunu sadece Batı biliyor
-Batı lütfen dedim sessizce
Önce yüzündeki ifade biraz değişsede eski haline geldi hemen
-Cezani çekiceksin diyerek beni kucağınan indirip karanlık odaya itti
Oda bomboştu bakımsız karanlık örümcek ağlarıyla doluydu her yer fare sesleri geliyordu sadece bi kenera geçip oturdum bacaklarımı kendime çekip başımı bacaklarımla kapattım gözlerimi kapattığımda gözyaşlarım sel gibi akıyordu durmuyorlardı annemin yüzü aklıma geliyordu babamın bize çektirdikleri annemin intiharı bağırmak istiyordum avazım çıktığınca ama beni kim duyardı benden ve Batıdan korkuyordu herkes geçmişte korkunç çiftlerdendik Batı sayesinde adım asi kıza çıkmıştı bir tek Batıya yetmiyordu sadece gücüm uykuya bırakmıştım kendimi artık yavaş yavaş....
