Elimi sıkıca tutup çekiştirmeye başladı belkide evet onu ilk defa bu kadar sinirli görüyordum.
Arabaya yaklaştıgımızda elimi bırakarak elini cebine götürdü sanırım gercekten kızmıştı ve bu gidişle benimle asla ve asla konuşmayacaktı anıden elinden tutup onu kendime cevirdim ve gri gözlerinde kendimi kaybetmemek için tek gerçeğim olan kokusuyla uyanık kalmaya çalıştım. gözlerini kapatıp beni belimden tuttrugu gibi arabaya yasladı ve dudaklarını belkide soğuktan morarmış dudaklarımla buluşturdu. ayrıldıgımızda ise dudakları hala dudaklarıma degerken fısıltısını duydum
- Sana benden baskası böyle dokunamaz anladın mı ? hep benimsin hepte benim olacaksın...
“Onu meleklerimle dans ettiği için değil, sadece isminin bile şeytanlarımı susturabildiği için sevdim.” - Christopher Poindexter