Sa Araw ng Aking Kasal

595 3 2
                                    

Isang dilag na kay ganda, tampok sa isang banda

Sa templong banal, pook ng pagsamba

Suot isang magandang trahe de boda

Palamuti ay maliliit na tila diamante,

Nagniningning sa gara sedang pinasadya ang yari

Puting telang sagisag, walang bahid dungis sa babae

Sa kanyang yapak, sari-saring talutot ng rosas

Hagis-hagis ng mga mala-anghel na batang umaabante

Hawak niya’y bungkos ng mga bulaklak

Kay babango at kay ririkit na sadyang piñatas na bagong bukadkad

Habang sumusulong sa paglakad patungo sa altar

Maririnig ay anasan ng pagbati at pag-asam

Habang may sumisigaw ng “SA WAKAS” ikaw naman

Pagkatapos ng pagdiriwang ay hihigop ng sabaw

Sa dulo nitong daan ay naghihintay

Isang matipuno at kagalang-galang

Iniirog nitong dalagang nakasungkit ng kanyang pusong uhaw sa pagmamahal

Ngiti niya abot langit at titig ay nakatutunaw

Suot niya’y barong tagalog, kisig ay lumilitaw

Wangis niya ay tipong hindi kailanman malilimot pagdating ng araw

Kaagapag niyaring dilag, mga magulang

Inang umiiyak, dahil natatanging anak kamay

ay buhay iaatang sa lalaking natipuhan

Amang nanghihinayang apelyido niya’y mapapalitan

At umaasang natagpuan ng kanyang bunso isang taong di kailanman mang iiwan.

Nang iabot kamay nitong dilag, luha ay bumalong

Pagkatapos nitong pagdiriwang,

Isang bagong buhay ang haharamin at hamon.

Seremonyas ay nagpatuloy, rito ng kasal ay pinaglayon

Palitan ng singsing, basbas ng matrimonya ay nag ibayo

Tuwa’y walang pagsidlan, mga tao ay naghihiyawan

Sumaksi sa pag-iisang dibdib ng dalawang taong nagmamahalan

Ngunit isang pangyayari nagpawakas sa kasiyahan

Pagdampi ng unang halik ng asawa sa kanyang katipan,

Hindi man lang sumayad sa pulang labi walang sinumang pinag-alayan

Mabining hangin ay umihip, lahat ay natigilan

Parang hanging hinigop sa karimlan, dalagang puspos sa kaligayahan

Lahat ay namangha ng biglang maglaho

Sa bisig nitong makisig na binatang namimintuho

Dalagang sinisinta at pinangakong pang magpakailanman

Pagsasamang punung-puno ng pag-asa at pagmamahalan

Pangarap na nais kamtin, sa isang iglap ay naparam din.

Mata ko’y nabuksan, liwanag namasdan

Sa labi ko nakadampi isang puting unan

Isa pa lang panaginip tagpong pinanggalingan

Na waring sa kanina lamang ito’y nasa kaganapan

Isang masayang araw, puno ng tawanan at pag-iibigan

Ay natapos sa isang iglap lamang

Dahil ito’y isang katha ng isip lamang

At pusong umaasam sa isang magandang kinabukasan.

Sa Araw ng Aking KasalTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon