Time With My LOVE [VhongAnne]

4. Grrr.

After 12345 hours inannounce na rin ng Pilot na 1 hour nalang daw ay lalapag na ang eroplano namin sa London International Airport, hay salamat sa wakas!

Grrr, ang lamig dito sa eroplano, parang nananakit na buong katawan ko sa lamig, nagtago naman ako sa sarili kong mga palad para mapainit yung mukha ko. Grrrr. Ang lamig pa rin talaga, grrrr grrrr grrrr ang la-m-mi-i-ig

Hindi kasi ako nagdala ng Jacket ko eh! Ang tanga mo Anne! Yan tuloy! You suffer with the consequences! that's what tou get.

Ang lamig parin talaga, parang mahihimatay na'ko sa sobrang lamig na nararamdaman ko.

Nang walang anu ano'y naging maayos na ulit ang pakiramdam ko, naging komportable na'ko ngayon, hmmmm. Tumingala naman ako at nakita ko ang mala-anghel na mukha ni Vhong, "Ok ka na ba Anne?" Alalang alalang tanong niya sakin.

"Ha? um, oo salamat ah" sagot ko sakanya habang nala smile😄

Yung jacket niya kasi kanina sinuot niya sakin, ang sweet labg talaga💕😄 yieeeeh!

"Nakita ko kasing parang mahihimatay ka na sa lamig eh, kaya ayan, sayo na muna yang jacket ko" paliwanag niya sakin, ang cute niya, bagong gising pa! Hahaha

"Thank you ulit Vhongskie ah!" sabay hug ki sakanya, and after 5 secs ay kumawala na rin ako, nakita kk namang namula siya, haha, nag bu blush!

"Uuuy nag bu blush si Vhongskie! kinilig ka no? Yieeeh!" tukso ko naman sa kanya sabay suntok sa shoulder niya ng very very slight lang.

"Wala ah! Ikaw kasi, ba't di mo dinala ung jacket mo yan tuloy malapit ka nang manigas sa lamig kanina, siguro iniisip mo nanaman si Erwanne mo no? kaya nakalimutan mo yung mga importanteng bagay. hay nako Anne, pano na yun kung wala ako? edi nanigas ka nalang sa lamig hanggang sa London? Sa susunod kasi------"

"Thank you Vhongskie, I love you" at natulog na muna ako ulit habang yakap yakap ko ang sarili ko at suot suot ang Jacket ni Vhong, hayyyy bango.

_______________________________

Short UD ! Hehehehe, keep supporting ang follow me on my new twitter acc- @Wandernic thanks!