'Orospuluk yapacak ya işte, gitti servisin ön tarafına oturdu.Hah!Utanmasa gidip adamın kucağına oturacakta gitcek amınakoyduğumun orospusu.' Dedi sinirle.Eğik olan başımı kaldırıp gözlerindeki kin ve nefrete baktım.Sanki gözünün önüne kırmızı bir perde çekilmişti.İçimden bu ezietinne zaman bitmesi için ne konu açabileceğimi düşünmee başladım. Ve birden bağırmasıyla yerimden sıçradım. 'Bakma öyle salak salak!Desene birşey!Kime anlatıyorum ki!Öyle bir anadan çocuk yaparsak tabi normal karşılayacak!Sende annen gibi orosumu olacaksın?!Onun türl türlü orospuluklarına gözmü yumacaksın!' dedi olabildiğince bağırıp.Ağlamıycam.Ağlamıycam.Ağlamıcam.Güçlü bir kızım ben ağlamıycam.
Eydiğim başımı çenemi iterek değiştirdi.Elimi çeneme göürüp biraz ovalayıp dolan gözlerle oa baktım.Bir an gözlerinde pişmanlık veya acıma duygusu gibi birşey geçti ama başını iki yana sallayıp bana iğrenircesine baktı. 'Onun gibi bir fahişele evlendiğim iin e büyük şerefsizliği ben yaptımzaten!Onun gibi kevaşeden çocuk yaptıgım için ben suçluyum!Senin bir suçun yok aslında!Annen nasılsa, tabi onun izinden gitcen!Ama benim dediğim ona uyma!Onun gibi orospu olma!' dedi sonlara doğru ses i kısılırken.Kendimi olabildiğince sıktıgım için dudağım titremeye başlamış ve gözyaşlarım kirpiklerimde toplanmıştı.Ağlamıycam.Ağlamıycam.Ağlamıycam!
'Yeter.Yeter.Yeter' die mırıldanıp kendimi bıraktım ve hüngür hüngür ağlamay başladım. 'Yeter nolursun yeter!Ben orospu olmaıycam!Ben orospu olmıycam baba!Olmıycam işte!' dedim gözyaşlarımdan bulanık gözüken babama bakarak.aşını yana çevirmiş elini yumruk yapmışti. Başıımı eğdiğimde yanağımdaki elle başımı kaldıracakkn sertçe öbür tarafa itti başımı. Başımı ona çevirdiğimde sanki bütün suç benimiş gibi bana iğrenerek nefretle bakıyordu.Ağlamam hızlanınca durdurkmak için ynımdaki yastıgı sıktım ve başımı kaldırıp 'Allahım.' Diye mırıldandım.
'Ağlama öyle çaresizce!Annen orospu bunu kabul et!Malesef hepimiz bbenim bir hatamla bunun orospuluklarının içine düştük!Te ablan doğmadan önce bell,iydi bunun böyle olacağını!Kaçıp kaçıp o dostlarının yanına gidiyordu!Bırakıver işte!Orospunun teki o sallayı ver karanlığına geri dönsün!' dedi kendine kızarken.
'Zaten kızının duymadıgını kullanan bir anneden ne beklersin ki!Anne kelimesine kurban olsun o!' dedi.Ağlamam durmuştu ama kalbim binbir parçalara ayrılmıştı. İçimden 'Baba lütfen dur!Kapatamayacağın yaralara yeni birşey ekleme!' diye dua ediyordum. Bir süre sonra bir şarkı duyunca gözlerimi kapattım ve kendim bile zor duyabileceğim bir sesle mırıldanmaya başladım.
'Bir derdim var artık
Tutamam içimde
Gitsem nereye kadar
Kalsam neye yarar
Hiç anlatamadım
Hiç analamadılar
Herkez neden düşman
Herkez neden düşman'
''Ne duruyorsun öyle!Birşey söylesene kızım!' Başımı kaldırıp gözlerine baktım. Gözlerimden bir yaş yanağımdan boğazıma doğru kayarken ona sadece baktım.Babamda bana bakıyordu.Bir süre öyle kaldım.O yine birşeyler derken ona istemsizce akan gözyaşlarımla durmasını söylüyordum. Bağırıyordu.Çığırıyordum.Yter diyordum.Görmüyor!Görmüyor beni!Oda görmüyor!Kimse görmüyor!Osa gözlerime baksalar anlıyacaklar beni!Ama bakıp göremiyorlar!İçimdeki acıyı kalbimdeki yaraı ruhumdaki yorgunluğu görmüyorlar!Gözyaşlarım saçımın bir eli her bir hücrem herkeze 'Durmasını , susumasını' söylüyor ama kulakları tıkanmış onların.Duymuyorlar.Dinliyorlar ama duymuyorlar!
'Selin.' Ablamın sesiyle ona döndüm. Ona çaresizce bakıp elimi ağzıma götürdüm ağzıma bakması için. 'Git ablacım.' dedim dudaklarımı oynatıp.Babam susmuştu. Gözyaşlarım ablamı görmemle yine gözlerime Hücum yapmışlardı ama onun üzülmesine dayanamazdım.Ağlamayağım.Şimdi olmaz!
