How to plan the perfect murder (DUTCH)

Chapter 1

P.O.V. Grace

Ik staar voor me uit. Ik ben ontzettend moe na deze dag. Alleen maar vakken die me geen moer interesseren. Volgend uur wordt gelukkig beter. Biologie. Daar ben ik altijd goed in geweest. 

Ik krabbel de laatste dingen die op het bord staan in mijn schrift en begin dan mijn spullen in te pakken.

Ik heb niet veel vrienden, maar de vrienden die ik heb zijn echt de beste. 

Ik krijg een appje van Lydia dat ze op de gang staat te wachten en dat Parker er zo ook aan komt. Ik glimlach naar mijn scherm. Lydia is best een vreemd meisje en niet veel mensen mogen haar, maar dat is wat haar zo bijzonder maakt in mijn ogen. Ze is iemand die vreemde opmerkingen maakt waarvan mensen serieus denken dat ze het meent, maar dat is dan niet zo.

Al gauw gaat de bel en pak ik snel mijn spullen in. Wanneer ik op wil staan wordt ik weer op mijn plek gedrukt door iemand uit mijn klas. Ember. Zijzelf en wat andere meisjes achter haar beginnen te grinniken wanneer ik op mijn stoel plof.

"Ooit gehoord van iemand voor laten gaan Rosewood?"

Ik rol mijn ogen.

"Verdrink Ember" Antwoord ik terwijl ik opsta en langs haar heen loop.

Ze kijkt me verbaasd aan. Vaak zeg ik niks terug, maar ik heb wat beloftes aan mezelf gedaan en een daarvan is dat ik eens wat meer voor mezelf op kom.

Eenmaal op de gang aangekomen zie ik Lydia staan met een boek in haar armen gevouwen.

"Hoe was je wiskunde les?" Vraagt ze.

Ik zucht. "Slecht". Ze glimlacht zwak.

"Maar geen zorgen, nu heb je biologie, dat vind je leuk toch?"

Ik knik. Ik weet daar meer dan genoeg over.

"Waar hebben jullie het nu over dan?" Vraagt ze.

Ik kijk langs haar heen richting het biologielokaal. Een onbekende jongen loopt de klas in.

"Oplossende zuren" Zeg ik zacht.

Ze trekt een wenkbrauw op.

"Je kijkt erbij alsof je er plannen mee hebt" Grinnikt ze.

Ik kijk haar weer aan.

"Nee natuurlijk niet, wat verwacht je nou?"

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig wat je nou allemaal kunt oplossen met verschillende stoffen, maar dat boeit haar waarschijnlijk toch allemaal niet. Lydia is niet de snuggerste die er bestaat. Ik ben al iemand die buiten de boot valt bij iedereen, laat staan als ze in het rond vertelt dat ik nieuwsgierig ben naar stoffen om dingen op te lossen. Dan kan ik gelijk op zoek naar een andere school.

Aan het einde van de gang zie ik Parker het hoekje om rennen. Als hij eenmaal is aangekomen drukt hij Lydia en mij tegen elkaar aan en verbergt zich achter ons.

"Wat ben je in godsnaam aan het doen?" Vraag ik.

Hij zucht en komt wat op adem.

"Ik verstop me voor dat gekke mens" Zegt hij.

"Je bedoelt Hailey?" Zegt Lydia.

Hij knikt. Hailey is zijn ex en ze wilt hem maar al te graag terug. Ze denkt dus nu dat ze weer goede vrienden zijn, maar Parker wil niks met haar te maken hebben.

Ik denk na. Een verstop plek op school.

"In de bibliotheek zit een klein deurtje helemaal achterin aan de rechterkant, dat is de bezemkast, zit nooit op slot en er zit ook niks in, je kunt je daar verstoppen" Grinnik ik.