How to plan the perfect murder (DUTCH)

Chapter 2

Ember leek wel geschrokken van mijn opmerking. Maar heel eerlijk, meende ik het ook en wil ik niks liever. Maar dat gaat niet.  

P.O.V. Grace

Aan het eind van de les kijkt meneer Evans Elias en mij tevreden aan.

"Goed gedaan meneer Oakly en mevrouw Rosewood, ik had niks anders verwacht"

Ik glimlach een keer richting meneer Evans. 

"Dat ging echt geweldig, we zijn een goed team" Zegt Elias terwijl hij zijn tas inpakt en om zijn schouders zwaait.

Ik knik.

"Dat zijn we zeker, de rest kon nog niet eens de kalk eruit krijgen, onze botten waren gewoon opgelost" Zeg ik grinnikend.

Ik heb een uur lang toegekeken hoe Ember haar bot niet eens in het testbuisje kon krijgen. Het was de bedoeling dat het ding door de helft ging of zelfs in een kwart werd gebroken. Zij probeerde het complete bot erin te douwen. Meneer Evans zat haar ook al afkeurend aan te kijken, want alles staat letterlijk in de opdracht die hij had uitgedeeld. 

Elias en ik lopen vanuit het lokaal rechtstreeks naar de kluisjes. Elias heeft zijn kluisje aan de andere kant van de gang. Ik open mijn kluisje en leg mijn boeken neer, er fladdert daarbij een briefje naar beneden. Verward kijk ik om me heen. Elias was al klaar en hij loopt richting mij. Hij is de enigste die nu in de gang loopt.

Ik raap de dubbelgevouwen brief op en houd hem tussen twee vingers.

"Heb jij dit in mijn kluisje geschoven?" Vraag ik.

Hij schud zijn hoofd.

"Nee" Zegt hij schouderophalend.

Ik open het briefje en begin te lezen.

'Lieve Grace,

Dit zal misschien als een verrassing komen aangezien we nooit echt met elkaar hebben gesproken. We zijn beide heel verschillend, maar er is iets aan je dat me enorm interesseert. Ik vraag me dus af of je een keer na school of een avondje iets wilt gaan drinken om elkaar wat beter te leren kennen.

Ik hoop dat je dat leuk lijkt,                                                                                                                                             x Draco'

Ik trek een wenkbrauw op.

"Draco? Draco Lockhart?" Mompel ik.

Elias kijkt me uitdrukkingloos aan.

"Wie is Draco Lockhart?" Zegt hij.

Ik kijk op.

"Hij zit in mijn wiskunde klas, hij is best populair. Ik snap niet waarom iemand als hij mij zo'n brief zou geven" Zeg ik.

Elias kijkt naar de grond.

"Wie noemt z'n kind nou Draco?" Merkt hij op.

Ik grinnik.

"Ja zie je t al voor je?" Lacht hij.

"Jammer dat z'n telefoonnummer er niet bij staat, nu kan je hem ook niet appen" Snuift hij.

"Is niet nodig, hij werkt op de boulevard in zo'n klein koffie zaakje, ik kan zo de medewerkers opzoeken en hun nummers achterhalen" Zeg ik.

Ik sluit mijn kluisje en we lopen de gang uit richting de schooldeuren.

"Ik dacht dat je hem bijna niet kende?" Zegt hij.

Ik zucht een keer. Ik doe het weer.

"Ik doe het weer of niet?" Zeg ik.