sevgili günlük,
Adı Ashton olan futbolcu bir çocuktan hoşlanıyorum ve gözleri parlak bir bademden daha güzel.
Eğer bademler parlıyorsa da bunu gerçekten bilmiyorum.
Her neyse,o benim kimya sınıfımda ve laboratuardayken gözlük içerisinde çok iyi görünüyor.Sadece her gün gizlice onu izliyorum,kendimi durduramıyorum.
Öğle yemeği zamanı öyle yüksek sesle güldü ki herkes onu duydu,personeller bile.Okuluma daha yeni geldi...evet.
Ashton gibi bir çocukla birlikte olmama imkan yok.Biliyorum,sadece 3 gündür bizim okulda ama o kusursuz görünüyor.Onun yanına gitmem çünkü açıkçası onu ve onun kişiliğini henüz bilmiyorum.
Tanrım,o bunu denemeden dünyamı yıkıyor.
Annem arkadaş edinmek için fazla utangaç olduğumu,bu yüzden de yalnız olduğumu söyler,ama bu yalan! İnsanlara bu günlerde hiç güvenilmez.Onlar ellerinde hançerleriyle bekleyen piçler.
Ama ben gerçekten Ashton'ı istiyorum )-:
Ve bu içten içe beni öldürüyor.
Her ne olursa olsun,ilerleyeceğim!! Anneme bunu göstereceğim,bunu yapacağım.
......bir gün......
-LH
ben yazmıyorum,sadece çeviriyorum!!