ꜱᴛʀᴀʏ ᴋɪᴅꜱ ɪᴍᴀɢɪɴʏ

[☆] ʟᴇᴇ ᴋɴᴏᴡ x ʀᴇᴀᴅᴇʀ

❝lee know x you❞

↳wyjaśnienia:
･ T/I - twoje imię

× poprawiony

✧✧✧✧✧✧✧✧✧✧

Twoi ukochani sąsiedzi postanowili zaplanować remont,akurat wtedy gdy musiałaś uczyć się na egzaminy. Nie mogłaś się skupić,dlatego czemu by nie iść do swojego przyjaciela i resztej zaginionej bandy dzieciaków?

Gdy dotarłaś na miejsce zapukałaś do drzwi. Po chwili otworzył je uśmiechnięty Woojin.

ー O hej T/I,co tutaj robisz?

ー Przyszłam pouczyć się do was,bo u mnie sąsiedzi postanowili zrobić remont,nie przeszkadzam wam?

ー Jasne że nie,wchodź wszyscy są w salonie.

Po zdjęciu butów oraz kurtki od razu ruszyliście do salonu. Kiedy już do niego weszliście wszyscy skierowali wzrok na ciebie,a twój przyjaciel ー Minho ー wstał.

ー T/I ー krzyknęli chórem.

ー Cześć T/I nie mówiłaś,że przyjdziesz. ー chłopak nagle znalazł się obok ciebie i przytulił cię,a ty odwzajemniłaś przytulas.

ー Przyszłam się pouczyć do was,nie będę spra-

ー Nie! ー nie pozwolili ci dokończyć Twojego zdania,ponieważ wszyscy znów odezwali się chórem.

ー Chodź do mnie. ー ty i Minho poszliście do jego pokoju. Momentalnie rozgościłaś się na jego biurku.

ー Jak coś nie będę ci przeszkadzać,miłej nauki. ー uśmiechnął się do ciebie podchodząc bliżej drzwi.

ー Dzięki. ー odparłaś krótko i odwzajemniłaś uśmiech. Kiedy chłopak wyszedł z pokoju i wrócił do salonu,ty zaczęłaś swoją randkę z matematyką.

time skip

Obecnie przerabiałaś piąty dział z matematyki. Nie odrywałaś wzroku od książek oraz nie przestawałaś robić zadań. Twoja głowa była tak przesadzona wzorami,liczbami,że czujesz jak przez sen będziesz mówić ile równa się suma kwadratu wyliczając pole rombu. Nagle usłyszałaś dźwięk otwierających się drzwi,jednak zignorowałaś to i pochłaniałaś zadania dalej.

ー T/I~,co tak długo tu siedzisz? Nie jesteś zmęczona? ー ty jedynie pokręciłaś głową przecząco.

ー Proszę chodź do nas,odpocznij,zrób coś. Nawet nie poszłaś do toalety! ー chłopak złapał cię za rękę i zaczął lekko ciągnąć. Kiedy już kompletnie zaczęłaś go ignorować,ten z całej siły pociągnął cię tak, że spadałaś z krzesła.

ー Auć! ー mruknęłaś pod nosem.

ー Odpocznij trochę T/I,chodź do nas zrobię ci herbatkę. ー szczerze miałaś już dość tego,dlatego po błaganiach chłopaka wstałaś i poszłaś z nim do salonu.

ー Ojej T/I,a ty nie jesteś zmęczona? ー odezwał się Chan,kiedy to wkroczyłaś do salonu. Nie odpowiedziałaś nic tylko podeszłaś do kanapy i usiadłaś na niej,po chwili opadając na poduszkę,którą trzymał na kolanach Hyunjin.

ー Czuje się świetnie. ー odpowiedziałaś krótko i zamknęłaś oczy,po czym automatycznie zasnęłaś.

time skip

Obudziłaś się,lecz nie otworzyłaś oczu. Słyszałaś jedynie czyjeś głosy.

ー Śpi jeszcze? ー usłyszałaś głos swojego przyjaciela.

ー Tak tak, zmęczona była strasznie. ー odparł Hyunjin.

Postanowiłaś nie udawać dalej,że śpisz i powoli otworzyłaś oczy, po czym przeciągnęłaś się.

ー O już nie śpisz. ー uśmiechnął się do ciebie Minho,a za chwilę usiadł obok ciebie, kładząc na stolik przed fotelem kubek z gorącą herbatą. Aktualnie w salonie byłaś ty,Minho,a Hyunjin poszedł chwilę później do swojego pokoju.

ー Nie przemęczaj się tyle,ja i tak wiem że napiszesz bardzo dobrze ten egzamin. ー chłopak złapał cię za rękę i delikatnie ją pogładził. Ty za to sięgnęłaś po herbatę.

ー Dobrze dobrze,po prostu wciągnęłam się w zadania.ー uśmiechnęłaś się pod nosem.Po chwili chłopak włączył telewizor i przełączył na wasz ulubiony kanał ー Polsat.
Tak,właśnie ten jest waszym ulubionym. Czy jest coś piękniejszego od oglądania para dokumentów?
Nope.

Tym czasem za drzwiami pokoju Hyunjina oraz kogoś tam,który znajduje się idealnie na widok salonu, a dokładniej na kanapę.

ー Idzie nam coraz lepiej. ー odezwał się Changbin.

ー Jeongin,możesz odhaczyć podpunkt D ー odparł Chan.

✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧

Mam nadzieję,że nie wyszedł zły XD
Postanowiłam zacząć tą książkę,skoro ostatnio zaczęłam pisać więcej one shotów itd.
Podobało się komuś?