HOW TO WEAR CLOTHES

HOW TO WEAR CLOTHES [2]

Nagising ako ng maaga.ang tahimik pa din ng bahay naming halatang may problema ang pamilya namin.di nman kasi kami ganto katahimik pag umaga eh.kung hindi kami nagsisigawan,naghaharutan kami pero ngayon antahimik naming nag aalmusal.

Pagkatapos naming mag  almusal,pumunta na kami sa kanya kanya naming trabaho.tumutulong kasi ako kela mama sa pananahi ng mga damit.yun yung negosyo ng pamilya namin.hindi ako sapilitang tumutulong kila mama.okay lang naman sa kanila kahit di ako tumulong sakanila eh.gusto nga nila ienjoy ko ang pagiging bata ko eh pero mas gusto kong tulungan sila.

Ayaw ko kasi silang mapagod ng sobra kaya yung mga basic lang ako na gumagawa.chaka willing talaga ako matuto manahi ng damit.kasi gusto ko maging fashion designer paglaki ko eh.minsan nga pagtulog sila mama at papa nananahi ako ng sarili kong damit.4 na beses ko pa lang naman nagagawa yun.kasi baka maubusan ng fabrics sila mama eh mahal pa naman isang yard nun.

Yung panahian pala namin ditto lang din nakapwesto sa bahay,dito sa maliit naming garahe.tapos may pwesto kami malapit sa palengke na pamilihan ng ginawa naming mga damit.nananahi kami ng dumating ulit yung bisita namin kahapon.pinapasok sya ni mama sa loob ng bahay habang ako naiwang nananahi sa garahe namin.kung tinatanong nyo kung bakit lagging wala sila bunsoy at mau sa eksena yun ay dahil layas silang dalawa :P

Nung natapos ko yung tinatahi ko,tinuloy ko na din yung ginagawa ni mama ng narinig kong sumigaw si mama halata sa boses nyang umiiyak sya.mukhang nag aaway sila ng bisita namin ah.

Tumayo ako at pumasok sa loob ng bahay namin.di ko kayang marinig na umiiyak si mama kaya kahit bastos tinanong ko na yung bisita namin.

“ma walang galang na po.bakit nyo po pinaiyak yung mama ko?bakla po ba kayo at magpapaiyak kkayo ng babae sa sarili nyang bahay?” prangka kong tanong sa kanya.hinawakan ako ni mama at pinipigilan akong magsalita pa.

“hindi ma,bastos na kung bastos.manong,wala po kayong karapatang paiyakin ang mama ko.kaya bukas po yung pintuan makakalabas nap o kayo o gusto nyo pong ipatawag ko ang mga kapitbahay namin para hilahin ka palabas?” matapang kong paalis sa bisita ni mama.

“anak,tama na.wag anak.” Pagpipigil sakin ni mama.

“you’re my daughter.” Biglang nagsalita yung bisita ni mama.kaya napatingin ako sakanya.

“Im you’re daughter?may tama po ba kayo sa pag iisip?isa lang po ang tatay ko.lumabas nap o kayo ng bahay naming kung ayaw nyong pabugbog ko kayo sa kapitbahay namin” sabi ko sa bisita namin.

“I’ll come back tomorrow with my lawyer.” Sabi nya sabay lakad palabas ng bahay.

“anong come back?wag na.di po kayo welcoe dito.” Sigaw ko na sigurado naman akong narinig nya yun.

“mama,okay lang po kayo?ano pong ginawa nya sa inyo?” tanong k okay mama.

“w-wala anak.d-dyan ka muna.gusto ko ng magpanhinga.” Sabi ni mama at iniwan ako sa sala.

Pagkadating na pagkadating ni papa,sinumbong ko ka agad sa kanya yung ginawa nung bisita ni mama kaya kinausap nya agad si mama.

“ate,anong nangyayari?” tanong sakin ni mau.

“ewan ko ba.di ko rin maintindihan mau.maaayos naman siguro yan pero ngayon ang problemahin natin ay kung sino ang maghuhugas ng pinggan.” Sabi ko para maiba yung usapan.

“syempre ikaw nay an.ikaw yung ate eh.” Sabi nya sakin.

“hala bakit ako?ako na nga yung nagluto ng hapunan natin tapos ako pa yung maghuhugas?” sabi ko sa kanya.

“oh edi si bunsoy na lang ang maghugas” sabi ni mau kay bunsoy.

“hala!bakit ako?bata pa lang ako eh :3” paagpapaout ni bunsoy.