Touching Heartbeats

Chapter 1

Home.

"Lianna ang ganda na talaga ng pilipinas!" masayang sambit ni Abigail na pinsan ko.

"Yeah,I miss this" sabi ko.Nasa airport kami ngayon at kaka lapag lang ng private airplaine namin,hinihintay nalang namin ang susundo sa amin na sasakyan.

Sa malayo natanaw ko ang isa sa bodyguard ni dad,agad naman akong kumaway para makilala niya ako.Lumapit ito sa amin at kasalukuyang kinuha ang lahat ng luggage namin.Tinanaw ko naman ang pinsan ko dahil bigla itong tumahimik habang naglalakad patungong sasakyan.
Napakunot ang aking noo dahil titig na titig sya sa kanyang cellphone na parang hindi mapakali.

"What's wrong?" hindi ko na napigilang magtanong dahil baka isa naman ito sa kalokohan ng aking pinsan.

"I can't belive it" aniya na parang di maka paniwala at halatang gulat na gulat ang itsura "Naka pasa ako sa Wellington University!!!" Sigaw nya ng buong lakas dahilan kung bakit napatingin ang ibang tao sa paligid namin.I entered the car and then sumunod si abigail.

"Talaga? Congratulations! I'm so proud of you" masaya kong sabi at niyakap sya.

Noon pa man pangarap na niyang pumasok sa Wellington University,I don't know why but i heard na maganda daw doon and they had a good facility for the students.

"O bat di mo tignan yung sayo? Kung sabagay kahit di mo na tignan sigurado akong pumasa ka dun sa talino mo palang wala nang duda" humagikhik si abigail na parang bata.

"Mamaya ko na siguro tignan pagdating sa bahay" tamad kong sabi.I don't want to go there in the first place,I prefer to be homeschooled para matuonan ko din ng pansin ang mga business ng pamilya ko.I want to help my family dahil nabalitaan kong busy narin si kuya Charles sa pag ha-handle ng iba naming mga business I also decided to take my part as the future heiress of our family.Kaya lang noong sinabi ko kay mommy at daddy na mag ho-homeschool ako they didn't agree kasi daw gusto nila ma experience ko ang huling taon ng highschool life sa loob mismo ng paaralan so i have no choice but to accept it.

I spent my whole 8 years in Florida,doon ako pinadala ni mommy at daddy pagkatapos ng nangyari sa pinakamamahal kong kuya.

My brother.

A tear fell down in my cheeks habang naka tanaw sa labas ng sasakyan.Hindi ko parin makakalimutan ang mga maliliit na alaala na nakasama ko sya sa huling pagkakataon ng kanyang buhay.Napahinto ako sa pag iisip ng may kamay na humawak sa pisngi ko.

"Yanna stop crying,are you ok?" Nag aalalang tanong ni abigail.
I just shook my head and smiled on her.

"Oo naman,I miss kuya casper" malungkot  kong sabi sabay iwas ng tingin feeling ko kasi mapapa hagulgol ako sa iyak.

Napabuntong hininga si abigail "I miss kuya casper too" malungkot niyang sabi "Lianna, don't be sad sigurado akong nasa mabuting kalagayan na ngayon si kuya casper" aniya sabay pagpapatahan sa akin.

"If i could just remember everything, sana marami pang alaala ang matandaan ko kasama si kuya" hindi na umimik si abigail.

Tumingin ulit ako sa labas at tanaw ko na ang gate ng mansion namin.It still doesn't change,malaki ang gate at may naka lagay sa gitna na letter 'M' na naka cursive.May sumalubong na guard sa tapat ng kotse namin at agad itong pinapasok sa loob.