The Black Dragon Lady (On Going)

15

I went up stairs, as I realize that kuya was going to talk to me later..

Nagpalit muna ako ng damit at humilata sa kama ko, pumikit saglit.

Tapos may biglang kumatok sa pinto- Si Kuya, that is for sure.

“Hmm. Pasok.”

“Musta araw mo? Ayos lang ba?” Panimula nya, and frankly, later on, dadaigin nya pa si Noynoy Aquino dahil sa speech nya.

“Ayos lang kuya, nakakapagod nga eh. Masaya rin.” Tumango tango sya, tapos nagkwentuhan pa kami tungkol sa buhay naming noon sa pilipinas kumpara ngayon.

Syempre naman, mas gusto ko parin yung buhay ko sa pilipinas, nakikita ko pa nun at nakakasama barkada ko, sila Patrish, si Christian na sobra kong minahal at pinagtyagaan.

Pero kasi andito na ako sa hinaharap, bakit ko pa ba pipiliin yung nakaraan? Kung ang nakaraan ay isang alaala nalang na pwede mong panghinayangan o ngitian sa tuwing may naaalala tayo?

Sabi nga nila, mas piliin natin ang hinaharap, anong malay natin? Baka may mas better pang mangyayari at mapalitan ng magagandang pangyayari yung mga hindi magandang nangyari satin noon diba? Mas maganda yun, kasi mababawasan yung mga bad memories sa buhay natin, pero syempre, imposibleng makalimutan.

“Nat, sunod ka na sakin sa baba ha, may dinner pa tayo..” Dinner na nga pala, hindi pa ko nakain, kaya pala kanina pa nagba-vibrate si tummy, baka magtampo eh, dinedma ko lang sya.

Pagkasabi nya nun ay bumaba naman ako agad at umupo na, ganun parin, maraming nakahain sa long table kahit dalawa lang kaming kakain, good for five persons sya eh.

What they mean is baka kulangin pa daw pagdating sakin yung pagkain kung good for two person lang ang ihahain nila sa table, pero syempre pasadyang pinapasobrahan talaga ang pagkain para makapamili kami ng kakainin, what do you expect? Rich kids yow.

Napagtanto kong wala si grandpa-

“Wala si Lolo, may appointment ng meeting, kasama ng mga ka-bussiness buddies nya.” Kasi nga walang nakaupo sa middle  chair, at napakunot ang noo ko dahil nagtataka nga ako.

“Ahm, kuya? Ano ba yung company na meron tayo? Nakakahiya kasi eh, lam mo yon? Apo ako tas hindi ko man lang alam? Kakahiya diba?” Pero syempre, pangagatwiran lang iyon, antawag dito sa strategy ko, topic maker, yung gagawa ka ng topic tapos ilalayo mo sa main topic, pero syempre advantage din yun sayo kung ang mismong topic ay tungkol sayo, matik na, pwede mo yung gamitin para mailihis yung topic na related sayo. Hindi yung literal na topic maker.

Pati si Kuya Jeff, wala din? Anong mer-

“Yung Kuya Jeff mo baka nagchi-chill lang yun sa labas, alam mo naman yun, naghahasik ng kagaguhan.”

Okay, buti nalang talaga at naabutan ko si kuya kanina, atleast may kasama ako.