Evden çıktıktan sonra sahile doğru yürüdüm . Şu an ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu . Esen rüzgarla ürperdim ve yanıma mont almadığıma lanet okudum . Ahh.. gecenin bir saati hangi akılla evden kaçtıysam hiç değilse sabah kaçaydım . Galiba soğuk yüzünden doğru düzgün düşünemiyordum çünkü fazla saçmalamıştım . Ellerime kollarıma sürerek biraz da olsa ısınmayı diledim . Ve hareket edersem daha az üşürüm mantığıyla yürümeye başladım sahil boyunca yürüdükten sonra banklardan birine oturdum . çantamdan kulaklığımı çıkarıp telefonuma taktım , biraz müzik dinlemek iyi gelebilirdi . Cher Lloyd ' un sesiyle biraz daha neşem yerine gelirken birinin yanıma oturup kulaklığın tekini almasıyla yerimden sıçramam bir oldu . Yanımdakine sinirle bakarken o banka daha da çok yayılmıştı . Bu benim daha da sinirlenmeme neden olurken konuşmaya başladı
"Ayakta kalmayı çok seviyorsun galiba" evet önce beni korkutup daha sonrada ukalaca konuşuyordu . Sinirle gözlerimi yumup ona kadar saymaya başladım . Ahh.. lanet olsun bu ona kadar sayma fikrini kim çıkardıysa gerçekten çok yanılıyordu bu saçma şey işe yaramıyor (!) . Bir süre sessiz kaldıktan sonra tanımadığım biriyle gecenin bir saati sahilde aynı kulaklığı paylaştığım aklıma anca dank etmişti . Bunları düşünürken kaşlarım istemsiz de olsa çatılmıştı . Kaşlarımı çatmamla birlikte tanımadığım çocuk ta bana bakmaya başladı . Gözlerimi dikerek ona baktığımda önce şaşırsaa oda kızmış gibi bakıyordu .
"Neye sinirlendin ? " diye sordu cidden bunu soruyormusun gecenin bir yarısı sahilde tanımadığım ve beni korkutan çocukla bir bankta kulaklığımı paylaşıyorum ve benim niye kızdığımı anlayamıyormusun
"Bir şey olduğu yok (!) " sesimden bile birşeylerin olduğu açıkça belli oluyordu ama ben 'bir şey olduğu yok ' demiştim ahh yine saçmalamaya başladım
"Hadi ama bir şeyler olduğu halde bir şey yok demen birşeylerin olmadığı anlamına gelmiyor" benim söylediğim sözleri tekrarlarken sesini inceltmişti . hadi ama o kadar karışık cümleyi benim gibi durmadan saçmalayan biri bile kuramazken bu çocuk kurmayı becermişti galiba o benden daha çok saçmalıyordu . Oysa tipi hiç te öyle değildi ne dediğinden emin olan bir duruşu vardı .
"Ne mi oluyor ? Ne olduğunu söyliyim gecenin bir yarısı sahilde tanımadığım ve beni korkutan çocukla bir bankta kulaklığımı paylaşıyorum ve sen ne olduğunu soruyorsun " Galiba sesimi fazla yükseltmiştim ki bana şaşkın gözlerle bakıyordu daha sonra kendisini toparlayıp elini uzattı
"O zaman tanışalım . Ben Mert " gerçekten mi böyle yapınca sinirimin geçiceğini mi sanıyordu gerçi şuan sinirli değildim korkuyordum çünkü yanımda şuan elini uzatıp benden tepki bekleyen çoğun kim olduğu hakkında hiç bir fikrim yoktu ama yinede bende elimi uzattım ve uzun süredir havada kalan elini sıkıp
"Bende Defne . Tanıştığıma memnun oldum" galiba fazla resmi olmuştu büyük ihtimalle o da bunu fark etmiş olacak ki sırıtmaya başladı belkide beni nasıl öldüreceğinin planlarını yapıyordu .. tamam fazla film izliyordum ama bunlar olabilecek şeylerdi yada bana göre öyleydi bilemiyorum . Bir süre daha sessizce oturduktan sonra ayağa kalkıp sırt çantamı omzuma aldım kalktığımı biraz geç olsada fark eden Mert meraklı gözlerle ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu gülümseyip
"Ben artık gitsem iyi olacak " dedim ah... unuttum benim gidecek yerim yoktu ki çünkü bir anlık sinirle evden kaçmıştım cidden git gide bu yaptığıma pişmn oluyordum ama hayır o eve bir daha asla dönmezdim dönemezdim . Ben bunlaı düşünürken Mert ayağa kalkmış karşımda dikiliyordu sonunda dudaklarını aralayıp konuşmaya başladı
"Nereye gideceksin ? " Bir an evden kaçtığımı belli mi ediyorum diye düşündüm tabi karşımda cevap bekleyen Mert aklıma gelince dikkatimi ona vererek konuşmaya başadım
"Alında nereye gideceğimi bende bilmiyorum " ah.. cidden hiç tanımadığım birine bunu nasıl söylemiştim kendime hayret ediyorum
"Nasıl yani ? " Mert haklıydı biri bana böyle dese bende aynı tepkiyi verirdim
"Şey.. aslında ben bir kaç saat önce evden kaçmıştım da " söyledikten sonra Mert'in ne tepki vereceğini beklemeye başladım
"Imm. İstersen.. Yani şey.. Yanlış anlama ama seni kendi evime götürebilirim " İçimden 'Aman Tanrım Dididm' diye bağırırken dışarıya oldukça ifadesiz gözükmeye çalıştım
...........................................
Sizce Defne ne cevap verecek ???
Vote tuşuna basmanızı istesem
Alında şunu söylemk istiyorum bu hikayeye başlarken kafamda hiç bir şekilde kurgu yoktu ama yazdıkça hikkayenin devamı kafamda oluşmaya başladı bile umarım hikayeyi beğenirsiniz yorumlarınız bekliyorum
