Acı¿¡ 《taekook yoonmin》

0.1

Minik Jimin yatağında bir melek gibi uyuyordu...

Ailesi zengindi. Annesi iç ve dış mimardı. Babası ise dünyanın en büyük şirketinin sahibiydi.

Tek sorun babası ne kadar para kazanırsa o kadar eve sarhoş gelirdi...

Minik Jimin uykusunda yani o kocaman yatağında uyurken bir çığlık ile uyandı.

Bu çığlık annesinden gelmişti. Yavaş adımlarla merdivenlerden aşşağı inmiş kapının ucunda annesi ve babasını izliyordu.

Gözleri dolmuştu...

Annesi bağırıyordu "dur vurma lüt-" bu sözü söyledikten sonra annesi yere düşmüştü babası ise " NE YAPTIM LAN BEN!!!?? HEPSI ONUN SUÇUYDU?!?!? O ÖLMEK ISTEMIŞTİ!?!?!? AHHH?!?!?" gibi saçma cümleler kurarak Jimin'in annesini suçluyordu.

Jimin olduğu yerden koşarak annesinin yanına gitti.

Annesi ona gözleri dolu bakarak
"Kuzum,bitanem, canım*gibi lafları uzun süre söyler ve* bak oğlum sen benim tek umudumdun şimdi ise yaşamak senin tek umudun olmalı. Bana söz ver asla ağlamayacaksın" dedi

Jimin 3 yaşındaydı daha hayatın ne olduğunu bile bilmiyordu.

O ana kadar.

Ve tek şey o gün onun doğum günüydü...

Annesine sıkıca sarıldı. Ağlamak istiyordu ama yapmadı!

*ve sonra polisler gelir ambulansla annesini alırlar ve götürüler polisler tam Jimin'ni de alacakken Jimin'in kaçmış olduğunu görürler onu 1 sene boyunca ararlar ama bulamazlar umudu kesip işlerine devam ederler. Jimin'in babası tutuklanmış ve uzatılmış müebbet cezası yemiştir*

                 -19 yıl sonra-

Jimin=

Artık 22 yaşıma girecektim. Bu gün doğum günümdü.

Ama ben doğum günümde tutuklanmak yada silahlı saldırıya uğramak istemiyordum.

Ah biliyorum bir şizofrenim hastanelerde kalıyorum ama genede bir suçluyum.

Ne yaparsınız.

Neyse

Ben yatakata doğrularak bir noktaya odaklanmıştım.

Ve ne düşüneceğimi  düşünüyordum.

Sonra birden içeri Kook girdi yanında gene o yılışık kız arkadaşları vardı Kook konuşmaya başladı.

"Kalkacakmısın yoksa gene yatağını uçaryımmı?" Dedi. Ve bunu söylerken çok egoistlik yaptı!

Dur ben şimdi bunun havasını söndereyim.

"Evet Joengguk o gün altına yaparken böyle demiyordun?. Ah duur sen orada minik bir fare gördüğünden dolayı böyleydin demii özür dileriim" dedim.

Kook bana öyle bakıyorduki öldürecek gibi.

Sonra " hyuuung hani bu konu kapanmıştı!?!" Dedi. Ben ise

"Aaa çok özür dilerim unutmuşum :/" dedim.

Nihahaha harikayım behhh.

Neyse.

Ben yataktayken gene o özel gücünü kullanarak yatağı havaya kaldırdı bende yataktan atladım.

Ve sonra yatağı bir anda yere fırlattı.

Yatak param parça olmuştu.

Sonra sesi duyan hemşireler gelmişti

1. Hemşire= "Of Bay Park genemi yatağınızı parçaladınız?"

2. Hemşire= "Durun tahmin edeyim gene Joengguktu?"

Ben minik ve suçlu gözlerle "evet oydu. Özür dilerim bidaha yapmam." Dedim.

Ve onlar benim şirinliğime kapılarak bana sarıldılar.

Ne kadar büyük olsamda hala minik bir çocukmuşum gibi davranmayı seviyorum.

Neyse.

Etrafa baktım ve Joengguk ortalıklarda yoktu.

Gene kaçtı piç.
○○○

BÖLÜM KISAYDI AMA OLSUN BENIM ICIN UZUNDU.

SU ANDA DIĞER BÖLÜMÜ NASIL YAPSAM DIYE DÜŞÜNÜYORUM.

VE YOONMİN OLACAK.

😉

NEYSE BAYUU