M O V E - O N
Nandito ako ngayon sa living room kaharap ang kaibigan kong may masamang tinging ipinupukol sa akin.
"Now what, Poiema Coleen Castro? mind telling me kung saan ka nagtatago sa loob ng tatlong taon?"
Napatawa naman ako ng bahagya sa reaksyon niya, Ang taray ng bruha may pa English- English na.
"Bruha ka! magsalita ka nga. Wag mo akong bigyan na ngisi na yan at baka i-ipit ko iyan sa pinto ng bahay nato."
"Bruha ka talaga karen kahit kailan. I miss you besh." Sabi ko at binigyan siya ng yakap.
"Hmm.. nagpapalambing ka lang, ano nga nangyari sayo." Akmang magsasalita na sana ako ng makita ko si Train patungo sa kinaroonan ko kaya napalingon rin si Karen dun. Dala-dala nito ang anak kong mukhang galing sa pag-iyak.
"Sorry to interrupt your moment ladies, but this young man right here wants to cuddle with his mom." Sabi nito at agad ibigay sakin. "Nagwawala kanina sa kwarto eh."
"Wait...MOM? Besh, Mommy kana?" I smiled at her and nodded. Agad kong iniharap sa kanya si Storm na ngayon ay nakatulog na. Narinig ko ang singhap nito, I know. Magkamukha sila ng Tatay ng anak ko.
"His face.. He looks like—"
"I know besh, wag mo munang sabihin sa iba okay? I just want a normal and private life."
Namayani ang katahimikan sa aming dalawa.
"Besh, ano ba kasi ang nangyari noon?" I smiled and started to tell her the whole story. Sa hindi malamang dahilan ay wala akong maramdamang kahit anong sakit, hinanakit at panghihinayang habang kini-kwento ko sa kanya ang mga pangyayari noon.
I guesd I've move on, at forgiveness nalang ang kailangan para tuluyan na akong maging masaya.
BINABASA MO ANG
I love you, Goodbye
RomanceLoving someone who loved someone is a different case. Kagaya nang sa akin, minahal ko siya nang may mahal siyang iba. Ginawa ko na ang lahat, I even kidnapped him. I was so desperate to be with him but nothings change nagmumukha lang akong tanga. Un...
