Bir Umut

1. Bölüm. "cehennemden kaçış"

Havalimanı :

Y : abla nereye gidicez ?

N : trabzon, 20 dakka sonra trabzon,  uçağı kalktığı için oraya gidicez.

Y : abla canavar bizi yine yakalamaz demi ?

Nefes yiğiti kucağına alır.

N : ay ışığında uluyan kurt bu sefer soluk denizli bizi yakalayamaz çünkü biz çok uzaklara gidicez, boşuna para biriktirmedik beraber demi ? Hem yakalarsa bisey olmaz ki, biz acayip güçlü takım, yine dayanırız.

Yiğit gülümser ve nefesi yanağından öper. 20 dakka sonra uçağa binerler ve uçak kalkar yiğit uyur.

Nefesin ağzından :

Trabzon.... belki bize kale olacak şehir olacaktı, belki de orası da cehennem olacaktı bize... Kardeşim yiğitle kaçmayı 3 sene önceden planlamıştık. Bugün sonunda kaçabildik. Ikimiz de çok korkuyoruz ama biz bu zamana kadar geldiysek korkuya kapandığımızdan değil ki. Eğer korkuya kapansaydık belki yaşayamazdık bile.... korku sadece bir his değil daha güçlü bir şey.... Korku, aniden ortaya çıkı veren bir tehlikeye karşı gösterilen reaksiyondur. Bu tehlike gerçek ya da kişinin algıladığı bir tehlikedir. Söz konusu bu tehlike kişi de savaş, ya da kaç tepkisini ortaya çıkarır. Ben savaşmayı seçtim, annem gibi hemen pes etmeyi değil.... 8 sene sonra ilk defa dışarı çıktım, Yiğit ise ilk defa dışarı çıkıyor... Uçağa binmeden bir sürü soru sordu. Ne görürse onun hakkında sorular soruyor. Şimdi siz baban nerde soruyorsunuzdur... bizim babamız var ama keşke olmasaydı... kim annesini dayaktan öldüren bir baba ister ki ? Kim şiddet uygulayan bir baba ister ki ? Kim evden çıkmanızı yasaklayan bir baba ister ki ? HIC KIMSE.
Makyaj yapma zamanım olmadığı için yüzümdeki, kollarımdaki, bacaklarımdaki, morluklari, yaraları kapatamadım... Neden mi polise gitmedim ? Gitsem nolucak ? Karakola gitsen polis, kocandır diyo. Mahkemeye çıksan, hakim yuvandır diyo. Alttan alsan bile işler sarpa sarıyor...

************************************
1.30 saat sonra Trabzon :

Nefesin ağzından :

Trabzona geldik, yiğitle hemen uçaktan indik ve etrafımıza baktık. Daha halen istanbuldan, o esir olduğumuz evden kaçtığımıza inanamıyorduk ama başardık. Hemen bir taksiye bindik.
(T : taxici jxjd)

T : bacım nereye ?

N : şey... ben buraları pek tanımıyorum ama biz şeye gidelim.
Nefes camdan etrafa bakar Sürmene yazıyodur bir panoda.
Sürmeneye, siz sürmeneye sürün.

Taxici sürmeneye sürmeye başlar. Nefes ve yiğit camdan etrafa hayranlıkla bakıyodur.

Y : abla