Torpe Boy meets Slow Girl

Chapter 1

Authors Note:

Kung may pagkakapareho man sa mga pangalan ng mga karakter at mga pangyayari. Ay hindi sinasadya. Pasenya narin po sa mga Typo at wrong grammar. Hindi po ako perpekto. Salamat po.

~

PROLOGUE:

Bago ko sabihin ang nararamdaman ko sayo. Kumukuha muna ako ng lakas na loob para lang masabi sayo ang lahat na nadarama ko para sayo. Kasi sa tuwing nakikita kita, lagi nalang akong natotorpe. Di ko alam kung paano ko maexplain.

My name is Francis Sam Pascual . May gusto akong isang babae.

Ang problema, hindi ko maamin sakanya ang mga nararamdaman ko. Hindi naman sa torpe ako. Natatakot lang akong mareject. Kasi, hindi naman lahat ng babae pare-pareho ng ugali.

--Mae's POV--

Ako si Andrea Mae Pimentel. Simple lang akong babae. Hindi ako kagandahan. Hindi din ako kapangitan. Pero hindi ko din hinahangad na may magkagusto pa sakin.Hindi ako mayaman. Hindi din mahirap. May kaya. Hindi din kapangitan ang ugali ko. May pagkabait ako pero, Sa away  .. Hindi ako umuurong. Pag ako ang nasa tama, handa akong lumaban. Mabilis lang din ako magpatawad. Kasi ayaw ko talaga ng gulo.

"Anak magbihis ka na. Ikaw din joy! Pupunta na tayo ng simbahan." Every sunday lang naman kami nagsisimba. Ang isa ko namang kapatid, ay Lector sa simbahan. Tatlo kasi kaming magkapatid.

"Sige po ma!" Agad naman akong nagbihis. Dahil ayokong mapagalitan. May side kasi na mabait si mama at minsan pag wala sa mood, Galit.

Ayos dito. Ayos doon. Pulbo at Lip Shiner lang ang ginagamit ko tuwing may pupuntahan kami. Syempre magsuuklay din ako. Ganito lang ako kasimple magayos. Wala ng arte arte.

"Ready na po ako!" Sa tingin ko ready na din sila. At ako nalang ang inaantay nilang matapos.

"Sige tara na! Huwag na tayong magdala ng payong. Hindi namam mainit eh" Sabi ni mama. Kasi 4:30 kami nagsisimba. Kaya wala na ding init.

"Eh ma? Malay mo biglang umulan? Di natin alam ang sumpong ng panahon ngayon" Singit ni Joy.

"Panong uulan? Eh summer na summer ngayon?" Dagdag ko naman

"Hay naku. Basta. Magdala nalang tayo ng payong. Incase na umulan." Sabi naman ni mama. Eh summer nga ngayon eh. Imposibleng uulan.

"O sige tara na. Oh Mae, Ikaw magdala nitong payong" Kaya ayw kong magdala ng payong sila mama eh. Kasi ako lagi ang pinapahawak. Hindi naman sa tamad ako. Ayoko lang ng masyadong madaming bitbit. Nakakapagod. Pero okay lang. Payong lang naman toh eh.

"Sige po!" Sabi naman ni Joy. Hindi naman kalayuan ang simbahan sa bahay namin. Mga 5-10 minutes siguro.

Mga ilang minuto lang. Nakarating na din kami sa simbahan. Malapit na mag-istart. Kaya humanap na kami ng upuan namin.

Hindi kalayuan sa altar. Ang gusto kasi naming upuan ay malapit sa electricfan. Para hindi mainit. Malapit din kami sa mga lectors. Sa mga iba pang staff ng mga simbahan. Mga bata at nasa mga kaedad ko lang. 14-19? I guess.

"Magsitayo po ang lahat." Lalakad na kasi yung pari papuntang harap. Inantay nalang namin matapos para makaupo na kami.

Mga ilang minuto ay parang nay umaagaw ng pansin ko.

----------

Hayy sa wakas tapos na rin ang chapter one ! Actually matagal na to. hindi ko lang nalipat sa wattpad. Kasi ung kapatid ko nakikipagkompetensya sakin eh. Tagal tuloy di na i type. Thanks for reading. Jope you like it. Sana sa ibang chapter parin. Vote and Comments :) Tenkyu.