Chapter 2:welcome home
Gellian nicole black POV:
Mark babe Calling
"Hello babe?"
"H-Hey b-babe let's meet I have tell you something"he said diko alam kung bakit bigla akong kinabahan sa sinabi nya
" amhf okay babe Saan ba?" I asked
"Amhf sa P-park malapit sa inyo, dito na ako hintayin nalang kita dito"
" amhf okay babe papunta na ako bye iloveyou" I said
Pero isang buntong hininga lang ang sinagot nya bago ito namatay
Nang makarating ako sa park malapit sa bahay subdivision namin nang tatawagin ko sana sya ngunit malalim ang kanyang iniisip kaya naisip ko nalang na tabihan sya
"Hey babe what's wrong?"sabi ko sa kanya na tila nagulat sya saakin
" N-nothing" utal na sabi nya pero di ako nakumbinsi sa sinabi nya
" pero ang lalim ng iniisip mo! May problema ba?" I asked again pero pumikit lang sya ng mariin pero kinabahan ako nung bangitin nya ang pangalan ko
Bakit?
B-bakit kinakabahan ako ng ganito na parang may mangyayaring hindi maganda
"N-nicole"
"Hmmm?"
"I-m s-sorry"kumunot ang noo ko sa sinabi nya
Why?
Why he apologized ?
" w-why?" Utal na tanong ko
Nung kabang na nararamdaman ko kanina ay mad lalong lumala pa
" *sigh* sorry pero di na kita mahal"
Tila nabingi ako sa sinabi nya
What? Tama ba ang narinig ko?
"" w-what d-do you m-mean?" I asked kahit gustong gusto ko nang umiyak pero ayuko ipakita sa kanya na nasasaktan ako kahit mahal ko pa sya ay ayuko makita nya ako umiyak sa harap nya
"Di na kita mahal! Ayuko na sawa na ako sa relasyon natin ,
Hirap na ako ng mag panggap na mahal kita at ayuko nadin lukohin ka tama na siguro ang 2 years na niloko kita ayuko na dahil kahit kailan ay hindi ki-----" di ko na pinatapos ang sinabi nya dahil ang sakit sakit na
F*ck all this time pala laro lang sakanya ang lahat
"ENOUGH"
Sigaw ko sa kanya
Tinignan ko sya sa mata para makita ko kung to totoo ba ang lahat ng sinabi nya
Pero wala itong emosyon ang hirap niyang basahin
Di ko nakikita na nasasaktan sya sa sinabi nya ayaw ko man maniwala sa sinabi nya
Pero wala din ako makita na dahilan para kumapit pa sa relasyon na sya mismo ang bumitaw
"w-why?"
Kahit hirap na hirap na ako mag salita ay tinanong ko padin sya kahit alam ko na masasaktan lang ako lalo
"Why? Because I don't love you anymore gel
Why? Because I love someone else
I don't want to play with you anymore and
I don't want to stay in this relationship with you, I don't want to be with you anymore
And I want breaking with you gellian Nicole Black, "
Sobrang sakit, Hindi ko akalain na magagawa nya akong saktan, ayuko man maniwala,
Pero mas nadurog ako Sa huling sinabi nya
" forget me, please forget me, and forget memories we did"
So ganun na yun? Ganun lang kadali ang lahat para Sa kanya?
Ang sakit ang akala ko mahal nya din ako pero
Akala ko lang pala yun
Nabalik lang ako sa wisyo ko nang tawagin ako ng Butler ko
"Miss G handa na po ang sasakyanqn nyo papunta ng Philippines" sabi ng butler ko tumango lang ako sa kanya at pumunta sa eroplano na pag mamay ari ng pamilya namin
Simula nang nakipag hiwalay saakin Si mark saakin ay pinauwe na ako ng parents ko sa Philippines
Keso wala daw ako kasama dito sa Korea
Keso daw namimis na nila ako pero kahit di nila sabihin saakin na nag aalala sila sa akin
At kahit di nila sabihin saakin na gusto lang nila ako ilayo Kay mark dahil simula palang ay ayaw na nila Kay mark keso daw sasaktan lang ako ni mark.pero tama din pala talaga sila
Napabuntong hininga nalang ako bago ako pumasok sa sasakyan papunta sa masyon
"Good morning miss G" bati saakin ng driver namin
Nginitian ko nalang sya bago ako tumingin sa labas
Walang ako sa mood para mag salita
Mga ilang minuto lang nang nakarating kame sa mansyon
Walang padin itong pinagbago base noong huli ako nakapunta dito
Napangiti naman ako nang makita ko ang garden na alagang alaga
Bumaba na ako ng sasakyan at tinulungan naman ako ng driver namin na ibaba ang mga gamit ko
Pumasok ako loob ng bahay ngunit wala ako makita na tao kahit mga maid wala
Nang makarating ako sa sldining area ay nagulat nalang ako ng bigla nalang sila sumigaw
"WELCOME HOME"napangiti ako bigla sa surprise nila
Kahit papano nabawasan ang sakit na dinulot ni mark
====================================
A/n: so sad ang intro wahaahaha
Sensya na yan ang pumasok sa imagination ko wahahaha
Bitin ba???? Next chapter mga baby hihihihi
Don't forget
VOTE
COMMENT
And
FOLLOW
°sapphiresweet16°
