Bir Tutam AŞK

|BÖLÜM 5|

                            -Yağız-
Hazan benden ne saklıyordu acaba neden bana haksızlık yapacağını düşünsün ki kafam allak bullak oldu onu görmeden yapamayacağımı anladım.Hemen üzerimi giyindim ve hep aynı beklediğimiz durağa gittim o gelmeyecekti belki ama içimde hep bir umut kırıntısı vardı.şimdi gelecek diye.

                      -Hazan-
Yine bekliyormuydu acaba usanmadan beni aynı yerde gelmeyeceğimi bile bile onu çok özledim ama içime atmalıydım bu özlemi onu üzmektense ölmek daha hoş gelirdi.ama ne bileyim yinede kalbime söz geçiremiyordum.karar verdim uzaktanda olsa onu görecektim.taksi çağırdım ve hep aynı yerde beklediğimiz durağa doğru yola çıktım uzaktan taksinin penceresinden dışarıya bakmıştım yağız ordaydı omuzları eskisi kadar dik değil çökmüş gibiydi yüzündeki kederi burdan görebiliyordum ağlamaya başladım.gözlerimdeki yaşlara söz geçiremiyordum. Bi an kafasını benim tarafa çevirdi.Hazan diye seslendi.pencereyi kapattım.taksiciye gitmemizi söyledim yağız arkamızdan koşmaya başladı.hazan hazan bağırıyordu o bağırdıkça çırpındıkca benim kalbim küt küt atıyordu gözyaşlarım kuvvetleniyordu.

                        -Yağız-
Beni öylece arkasında bırakıp gitti ben ise sadece arkasından baktım ve taksinin egzosunun dumanını yutmakla yetindim.ama kararlıydım peşini bırakmayacağım hemen arabama atlayıp onu takip etmeye başladım. Taksiye yaklaştım ve önüne arabamı kırdım.arabamdan indim hazanın oturduğü arka koltuğun kapısını açtım.ve onunla konuşmak istediğimi söyledim.hazan konuşmamız lazım dedim.

İstemiyorum yağız.

Hazan lütfen sadece bir açıklama istiyorum neden beni üzeceksin.

İstmeiyorum yağız anla işte.

Bana açıklama borçlusun hazan hanım diyerek bağırdım korkmuştu o an ellerini kulaklarına götürdü sonra başı döndü ve kollarıma doğru bayıldı.ne olduğunu anlamadım. Hazan hazan aç gözlerini sevgilim çok korkuyodum ya ona bişey olursa diye hemen arabamın arka koltuğuna yatırdım ve hastaneye doğru yola çıktık.

Hastaneye varmıştık.hemen hazanı sedyeyle acil odaya aldılar saatler geçmişti nerdeyse ben meraktan ölecektim.sonunda doktor çıktı.

Doktor bey hazanın neyi var?diye sordum.

Siz eşi oluyosunuz sanırım.

Evet diye cevap verdim.

Karınızın son teşhisime göre kalp yetmezliği ve kanser olduğunu tespit ettik.üzgünüm ama eğer son bir kaç ay içinde kalp bulunamazsa hayatını kaybedebilir.

Olduğum yerde diz çöktüm gözlerimden şelale gibi yaşlar süzülmeye başladı ve hastaneyi inleten bağırışlarımı herkes duyuyordu.

O ölemez daha ne yaşadı ki...!

|BÖLÜM SONU|

OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM...!