Next to me

Requested by _-Demi-_ και δώρο γενεθλίων για την κολλητή μου marilena_rad ❤

~•~•~•~•~

Με τα μάτια της φαντασίας του την Τζίνι με ένα λευκό νυφικό να παντρεύεται έναν ψηλό μισητό άγνωστο. Κι εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησε πως το δικό της μέλλον ήταν ελεύθερο και ανεμπόδιστο, ενώ το δικό του... Αυτός το μόνο που μπορούσε να δει μπροστά του ήταν ο Βόλντεμορτ...

Όλα αυτά δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μία θολή ανάμνηση. Μία ανάμνηση που όμως αποτέλεσε το έναυσμα για τον Χάρι Πότερ να αντιληφθεί δύο πράγματα: στη θέση εκείνου του «μισητού αγνώστου» λαχταρούσε να είναι ο ίδιος ενώ το μέλλον του δεν αποτελούταν αποκλειστικά από την μορφή του λόρδου Βόλντεμορτ. Ο Άντον Χερτ είχε εξολοθρευτεί πριν από περισσότερο από τέσσερα χρόνια από το χέρι του Χάρι. Και ο Χάρι ήταν ελεύθερος, είχε ένα ανεμπόδιστο μέλλον να ζήσει, να κάνει τις δικιές του επιλογές, να ονειρευτεί, να αγαπήσει. Αυτή η ανάμνηση αποτελούσε έναν από τους τότε φόβους του. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο φόβος του ήταν κάτι το εντελώς αντίθετο, κάτι που ποτέ δεν πίστευε ότι θα κατάφερνε να ζήσει. Κι όμως.

Τώρα το μόνο που τον απασχολούσε ήταν αν θα τα κατάφερνε.

Είχαν περάσει τέσσερα χρόνια και δεν έκανε ξανά το λάθος να αφήσει την Τζίνι. Μονάχα στην σκέψη του να βρίσκεται μακριά της υπέφερε ολάκερη η ύπαρξή του. Το είχε καταλάβει και μάλιστα πολύ καλά από τον καιρό που κρυβόταν και αναζητούσαν τους Πεμπτουσιωτές, αυτός μαζί με τον Ρον και την Ερμιόνη. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να ζήσει μακριά της όταν είχαν ήδη περάσει τέσσερα ευτυχισμένα χρόνια μαζί; Αδιανόητο.

Η αλήθεια ήταν ότι είχε κι αυτός τις αμφιβολίες του, κι ας ήξερε ότι η κοπέλα του τον αγαπούσε όσο κι αυτός εκείνη. Αλλά αυτό δεν εμπόδιζε τα «αν» και «ίσως» να κλωθογυρνούν μέσα στο κεφάλι του. Την μία στιγμή μπορούσε να είναι απολύτως σίγουρος ότι η Τζίνι θα έλεγε «ναι» και την επόμενη τον έπνιγαν οι δισταγμοί. Δεν άντεξε. Έπρεπε να μιλήσει σε κάποιον. Και αυτός ο κάποιος ήταν ο Ρον και η Ερμιόνη, οι αγαπημένοι του φίλοι, εκείνοι που στάθηκαν στο πλευρό του σε κάθε στιγμή της ζωής του. Κι αυτή η στιγμή δεν ήταν διόλου διαφορετική.

"Σοβαρολογείς δικιέ μου; Η Τζίνι είναι ερωτευμένη μαζί σου από τότε που ήταν εννιά. Φυσικά θα πει ναι!"