de droom

hey people, dit is mijn eerste verhaal op wattpad & ik hoop dat jullie het leuk vinden^^

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

HOOFDSTUK 1

"Lara, kom hier! NU. " roept mevrouw Linden. Lara rent gauw naar haar kamer en draait de sleutel om in het slot. Gelukkig, nu de deur op slot zit kan mevrouw Linden haar niks meer maken. Waarom doet mevrouw Linden, ookwel haar 'stief' moeder, zo gemeen tegen haar?

Lara woont samen met nog 12 andere jongens en meisjes in een kindertehuis en sinds mevrouw Linden er is, is het er niet meer zo gezellig. Eerst was mevrouw Hogenboom er, ze mochten haar gewoon bij haar voornaam, Nadia, noemen. Maar Nadia werd te oud en nam ontslag. Op haar laatste dag vertelde ze dat er een hele aardige mevrouw haar plek in zou nemen en dat we ons geen zorgen hoefden te maken.

Dat is allemaal gelul denkt Lara. Mevrouw Linden is helemaal niet aardig, nouja niet tegen haar, wel tegen de anderen. Maar ze is vooral heel streng en gemeen. Ze mogen niks, echt helemaal niks.

Lara vroeg heel netjes of ze vanavond misschien naar Anne toe mocht, haar beste vriendin die vlakbij het kindertehuis woont. Maar toen werd mevrouw Linden helemaal boos. Ze zei dat Lara een onbeschoft kind was en dat ze maar eens thuis moest blijven. Alsof ze elke avond weggaat, nou dat is helemaal niet zo. Meestal durft ze maar 1 keer in de week te vragen of ze naar Anne mag, want ze is bang voor mevrouw Lindens reactie. Van Nadia mocht ze elke dag wel naar Anne toe. Nu pas merkt ze hoe erg ze Nadia mist.

Ze neemt een besluit: vanavond gaat ze naar Anne toe en komt hier niet meer terug.

HOOFDSTUK 2

"Vergeet ik nog wat? " denkt Lara terwijl ze haar rugzak inpakt, blijkbaar zei ze het hardop want Inde vraagt wat ze aan het doen is. Lara twijfelt, zal ze het Inde vertellen? Inde is wel haar beste vriendin in het kindertehuis (natuurlijk niet zo goed als Anne) en haar kamergenoot. Ze moet het eigenlijk wel aan iemand vertellen...

Oke, daar gaat ze dan.

"Euhm, ik ben van plan om bij Anne te gaan logeren, want mevrouw Linden doet zo gemeen tegen mij en ik heb geen zin om de hele tijd afgekat te worden." "ohw" Inde kijkt haar verward aan "Wanneer kom je dan weer terug? En weet mevrouw Linden het al?"

"Natuurlijk weet mevrouw Linden het niet" zegt Lara fel. "En ik weet niet wanneer ik terug kom, misschien als mevrouw Linden weer normaal tegen doet." "Ohw, oke. Ik mag het zeker tegen niemand zeggen of wel? " "Natuurlijk niet, anders haalt mevrouw Linden me op, alhoewel, ik denk toch niet dat ze me dan terug wil. Ze haat me. " antwoord Lara "Ze haat je helemaal niet! Ze kan gewoon niet goed met kinderen om gaan! " "Je bedoelt dat ze niet goed met mij om kan gaan, tegen jullie doet ze hartstikke, oke niet hartstikke, aardig en als ik eraan komt word ze meteen humeurig. Snap je nu waarom ik hier weg wil? Nadia deed nooit gemeen tegen een kindje, ze zei altijd dat wij haar kinderen waren."

Plotseling moet Lara aan haar ouders denken. Waarom moest haar moeder nou net op dat moment in de auto stappen? Anders had ze misschien het auto ongeluk nooit gehad en was haar vader ook nooit alcolist geworden.

Vlak na de dood van haar moeder begon haar vader steeds meer alcohol te drinken. Lara was nog maar 9 en begreep er niks van, waarom deed haar vader zo raar? Op een dag, ongeveer 2 maanden na haar moeders dood, vertelde ze haar lievelingsjuf over haar vader die veel dronk. En nog geen week later zat ze hier. Opgesloten.

Op dat moment snapte ze er niks van, maar Nadia gaf haar het gevoel dat dit haar thuis was. Dat gevoel is nu helemaal weer verdwenen.

HOOFDSTUK 3

"iedereen vind Nadia liever, Nadia was ook een schat. Maar ook heel oud, ze kon gewoon niet meer goed voor ons zorgen. " zegt Inde "Ja, dat snap ik. " antwoord Lara "Ik ben ook niet boos omdat ze er voor koos om ons te verlaten, maar omdat ze mevrouw Linden heeft uit gekozen om voor ons te zorgen. Dat was echt haar grote fout. "

Lara kijkt op haar horloge en zucht, het is al 8 uur, dus te laat om nog naar Anne te gaan. Misschien kanF ze beter wachten tot morgen. Ze vind het verschrikkelijk om hier nog langer te blijven, maarja ze kan niet anders.

*ping ping* "U heeft een nieuw bericht ontvangen" zegt Laras mobiel. Lara ziet dat het van Anne is. "Ik merk wel weer hoe onbelangrijk ik voor je ben, ik dacht dat we vanavond hadden afgesproken. En alweer kom je niet opdagen." Had Anne verstuurd. Gauw smst Lara terug dat mevrouw Linden haar niet liet gaan, ze heeft geen zin in ruzie en al helemaal niet met haar beste vriendin.

*ping ping* alweer een sms van Anne: "smoesjes, denk je nou echt dat ik daar nog intrap nadat je het al wel 50x hebt gebruikt? ik hoef je excuses niet, je kan de pot op!!!"

Lara snapt dat Anne boos is dat ze niet kwam zonder het te zeggen, maar waarom gelooft ze haar niet? Dat is echt niet iets voor Anne. Ze gaat morgen wel even bij haar langs om het uit te praten want het is inmiddels al half 11 en anders word mevrouw Linden weer boos op haar.

Gauw kleed Lara zich uit, trekt haar pyjama aan, gaat tanden poetsen en springt in bed. Net op tijd, want haar wekkerradio heeft aan dat het 22.44 is, en om kwart voor 11 komt mevrouw Linden controleren.

"En daar is ze dan, mevrouw Kluitenberger." zegt mevrouw Linden. Lara haat het als mensen haar bij haar achternaam noemen en al helemaal omdat ze dan aan haar ouders moet denken. "Ja, ik ben precent." zegt Lara met een bekakte toon. Mevrouw Linden lijkt niets te merken en loopt rustig naar Inde, die nog aan gniffelen is over Laras stem.

Als mevrouw Linden weg is komt Inde bij Lara in bed liggen. "Waarom ben je nog niet bij Anne?" vraagt ze nieuwschierig "Omdat het te laat was en ik heb even tijdelijk ruzie met Anne..." antwoord Lara. "Ohw, waarover? " Inde ziet aan Lara hoe erg ze het vind en dat is logisch: Anne is haar beste vriendin, daar wil je geen ruzie mee hebben. En al helemaal niet als je van plan was om bij haar te gaan 'onderduiken'.