SIĞINAĞIM

3 0 0
                                        

Annem ufkum,
Gönül kuşum.
Açan çiçeğim,
Mis kokulu sevdiğim.

Sen öğrettin,
Böylesine sevmesini,
Sen öğrettin.
Önce insan olmasını…

Dünya’ya açılan,
Penceremden sundum.
Tertemiz duygularımı,
Sağlam inançlarımı…

Annem, canım…
Gözümü ilk defa,
Sen açtın.
Ellerimi sen tuttun.

Kazandırdın Dünya’ya,
Tertemiz  bir insan.
Mırıldanıyorum şimdi,,
Senin şarkını.

Aydınlığımla ben,
Sandım bütün insanların,
Senin gibi,
Candan olduğunu.

Sevgi dolu,
Merhametli gönlüm,
Uzatırken çiçekleri,
Saf sandıklarına.

Parçalanıyor ciğerim,
Yerinde duramıyor,
Gözlerimi nemlendiren,
Nazlı damlalar.

İşte buldum,
Derken aradığım,
Tertemiz insanı,
Ardı ardına hüsran…

Rabbim aşkım,
Keşke insanlarda,
Olsaydı bir çiçek kadar,
Saf ve temiz.
İşitebilseydiler zamanda,
Varlıkların dilindeki,
O nurlu kelime,
Rabbim nağmelerini.

Hissedebilseydiler yüreklerinde,
Güneş gibi aydınlatan,
Çağlayanlar gibi coşturan,
Allah sevgisini.

Mümkün olurmuydu,
Elem verici,
Hayat sahnelerini,
Böylesine görmek.

Göremeyeceğim biliyorum,
Hayalimdeki temizliği,
Sonsuzluktaki ruhum,
Geç gerçekleşse de umduğun.
Dayanırım elbet,
Bütün işkencelere,
İlahi aşkım,
Benim sığınağım.e

ŞelaleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin