deel 1

437 39 12
                                    

Maandag: 01/09/ 2018
7u30 - 9u30

Nihel's pov:

Vandaag is het maandag, eerste schooldag na 2 maanden rust.
Ik heb geen zin om op te staan, maar ja ik heb geen ander keus.
Als je niet naar school gaat, dan heb je geen diploma, geen werk en geen toekomst.
Dit is mijn laatste jaar en inshalah krijg ik aan het eind van het schooljaar mijn diploma.
Ik zit dit jaar ook nog op een nieuwe school, ik ken daar niemand en heb geen zin om tussen al die leerlingen te zitten.
Ik ben iemand die niet echt van school houd maar wel goeie punten haalt hahha...

Breff.. Het is nu echt tijd om op te staan.
Ik sta op, ga naar de badkamer en doe mijn ochtendroutine.
Wanneer ik klaar ben doe ik de kleine wassing en ga de badkamer uit.

Ik kleed me om en ga bidden. Na het ochtend gebed ga ik naar beneden en begroet mijn ouders en zus met een kus & mijn broers met een tchek .
"Sbah el khiir schat, memech tedjid?" (Goedemorgen schat, hoe gaat het) zegt mijn moeder.
"Sbah nuur, mlih Elhamdoullilah y chem ?" (Goedemorgen goed, met jou? )
"Elhamdoullilah" antwoord zij.
"Ben je klaar voor vandaag" vraagt mijn grootste broer Faissal. "Bof niet echt, ik ken niemand op mijn nieuwe school en heb geen zin om weer de nieuweling te zijn" antwoord ik op zijn vraag.
"Ik begrijp je, maar maak je geen zorgen alles komt wel goed inshalah" antwoord hij.
"Inshallah, shoukran Faissal" (bedankt Faissal)
"Geen probleem kleine zusje van mij" antwoord hij glimlachend.
Ik glimlach terug en ga verder met het ontbijten.

~

Na het ontbijten ga ik naar m'n badkamer om mijn tanden te poetsen.

Wanneer ik klaar ben vraag ik aan mijn broer Nessim of hij me naar school wilt brengen.
Omdat ik geen zin heb om met de fiets te gaan...
Ja, ja ik geef toe ik ben een luierik.
Wat kan ik er aan doen?

"Is goed, doe snel want anders vertrek ik en neem je maar de fiets."
"Okay, ik kom er aan." Ik neem mijn tas met mijn benodigdheden en vertrek naar de garage.
Hij neemt zijn autosleutels en gaat zijn BMW i8 in.
Ja, jullie vragen jullie af van waar hij die auto heeft.
Die kreeg hij een maand geleden voor zijn verjaardag. Mijn ouders hebben een eigen bedrijf en dus hebben ze veel geld Elhamdoullilah.

"Hoe voel je jou? " Vraagt hij wanneer we voor mijn school zijn.
"Een beetje gestrest, mais bon khiir" antwoord ik
"Ja, blijf je zelf en alles komt wel goed inshalah" motiveert hij me
"Inshallah ya rabi"
"Yallah zied, ga maar. Pas op en doe geen gekke dingen he."
"Maak je geen zorgen, je kent me toch" zeg ik tegen hem.
"Ja, iwa sfe vertrek. Voordat ik je hier uit gooi"
" is goed ik ga al, kom je mij op halen?" Vraag ik hem na dat ik klaar was met lachen
"Sfe, om hoe laat ben je klaar?"
"Om 15:40"
"Sfe ik wacht je dan aan de poort"
"Wakha, shoukran. Bslema" antwoord ik en stap de auto uit.

Ik stap de school in en voel me bekeken. Ik negeer het en stap verder door.
Bij de receptie aangekomen zie ik een vrouw van ongeveer 35 jaar oud. Ik vertel haar dat ik nieuw ben, en vraag om mijn spullen.
"Jij bent dus Nihel El..... ?" Vraagt de receptioniste glimlachend.
"Ja, dat ben ik meevrouw" antwoord ik beleefd.
"Noem me maar Lara, meid. En hier zijn je spullen: je uurrooster, sleutel van je kluis, en alle boeken die je nodig hebt. "
"Bedankt Lara" antwoord ik glimlachend
Ze lacht lief naar me en ik vertrek naar mijn klaslokaal.

Onderweg bots ik tegen iemand aan. Wanneer ik opsta zie ik dat het een mooie meisje is van ongeveer mijn leeftijd.
"Het spijt me, ik lette niet op." Zeg ik tegen het meisje
"Geeft niet, kan gebeuren" antwoord ze glimlachend.
"Ik ben Nihel, jij?"
"Aangenaam ik ben Tesnim" antwoord het meisje
"MashAllah je hebt echt een mooie naam" zeg ik eerlijk.
"Shoukran, jij ook schat" zegt ze glimlachend
"Ik welke klas zit je?" Vraagt ze na een tijdje

"ik zit in 6wet wisk (wetenschappen wiskunde), jij?"
"Yoepii, je zit met mij in de klas" roept ze blij.
Ik lach en we vertrek samen naar de klas.
Onderweg vraag ik of ze hier al lang zit.
"Nee ik ben nieuw"
"Wat een toeval, ik ben ook nieuw" antwoord ik lachend
" ik had zo geen zin om naar school te gaan omdat ik bang was om alleen te zijn. Maar ik denk dat ik al een eerste vriendin heb " zecht ze blij
"Hahhaha ik ook, vandaag is het precies de dag van de toeval" zeg ik lachend
"precies wel, ja" lacht ze mee

Wanneer we eindelijk in de klas zitten, komt onze leerkracht binnen.

"Hallo allemaal, ik ben meneer de leeuw en geef jullie dit jaar wiskunde, ook ben ik jullie titularis dus als jullie een probleem hebben ofso. Kunnen jullie dan bij mij terecht. Ik sta open voor iedereen" zegt hij lief
"Ik zie ook dat we 3 nieuwe leerlingen hebben. Nihel El...., Tesnim El..... en Naoufal El... kunnen jullie naar voren komen en jullie voorstellen?"

Ik merk nu pas dat Naoufal en Tesnim de zelfde achternaam hebben en dus vraag ik of ze broers en zussen zijn.
"Ja, hij is mijn broer" antwoord Tesnim terwijl we opstaan om naar voor te gaan.

"Ik ben Nihel en ben 18 jaar oud, ik heb 2 grote broers en 1 grote zus. Ik doe graag aan vechtsporten en gym."
Vertel ik.
Ik hoor van alle kanten gefluit en gefluister.
Ik draai met m'n ogen en kijk naar Tesnim die aan het woord is.
"Ik ben Tesnim, ik heb 2 broers. Mijn hobby's zijn ook vechtsporten, gym en dansen"
Bij haar hoor je ook gefluit en gefluister. Maar ook zij negeert dat.
"Nu is het aan Naoufal, waar ben je?" Vraagt hij zoekend naar Naoufal
Geen antwoord, blijkbaar is hij er niet.
Oppeens word de deur open gegooid. Een jonge man van ongeveer 19/20 jaar komt tevoorschijn. Hij heeft bruine warrige haren, kastanje bruine ogen en mooie volle lippen
Ik merk dat ik lang naar hem keek en kijk dan snel de andere kant op.
Astaghfirullah! wat zit ik hier te kijken naar hem.

"Naoufal?" Vraagt de leerkracht
"Ja dat ben ik" antwoord hij
"Kun je jou voorstellen?"
"Ik ben Naoufal, ik heb 1 broer en 1 zus Tesnim die hier naast mij staat, degene die aan haar komt. Zal met mij te maken hebben" zegt hij en kijkt de jongens expres aan.
"Wat doe je als sport?" Vraagt de leerkracht
"Ik doe aan voetbal en vechtsporten."
"Ik zie dat er veel mensen zijn die doen aan vechtsporten, dit jaar. Ik hoop alleen dat er niet veel gevochten zal worden." Zegt meneer de leeuw lachend.

We lachen en gaan dan terug zitten op onze plaats.
Ik ga naast Tesnim zitten en Naoufal gaat achter ons zitten naast een of andere Marwane.
Blijkbaar kennen ze elkaar omdat ze direct beginnen met lachen en babbelen.
"Zo, laten we beginnen met de les"
Zegt de leerkracht

Salem allemaal, dit is de eerste deel van dit boek ik hoop dat jullie het leuk vonden. Als jullie ideetjes hebben voor een betere schrijfwijze ofso kunnen jullie me altijd een bericht sturen.
Elke keer wanneer ik klaar ben met het schrijven van een deel. Zal ik een nieuwe deel posten inshallah❤...

Ps. Vergeet niet om dit boek in jullie leeslijst te zetten.

- like
- comment
- share

Aller bslema m'n schatjes ❤

[En Pause] De Beslissing Die Mijn Leven Veranderd...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu