Pov Mia
'Mia, de boyband komt zo als je klaar bent kan je je dan even komen voorstellen' William komt binnengelopen en zonder me om te draaien maak ik een gebaar met mijn handen dat hij even moet wachten. Ik druk op een paar knopjes en sla mijn laptop dicht. 'Ik ben klaar' zeg ik als ik me heb omgedraaid en loop hem achterna. Na een paar gangen door te hebben gelopen eindigen we in de lounge kamer. Er staat en grote bank met een paar stoelen er naast en een flatscreen tv. William zegt dat zijn 'cliënten' hier altijd zitten. Ik laat me met een zucht op de bank vallen en Maarten komt lachend naast me zitten. 'Zwaar hé, zo'n eerste week' hij geeft me een schouderklopje en nog een lach verlaat zijn mond. Hij heeft gelijk, omdat Maarten mijn oom is heeft hij geregeld dat ik hier kan werken als hun assistent. Super leuk natuurlijk maar wel zwaar. Ik ontwaak uit mijn gedachtes als ik allemaal stemmen in de gang hoor. Een seconde later staan er 4 jongens in de kamer. Of ook wel genoemd: Mainstreet. Ik zet een lach op en sta op van de bank om ze een hand te geven. Een voor een neem ik ze in me op als ik ze een hand geef. 'Hoi ik ben Mia, de assistent van William en Maarten en ook nog het nichtje van Maarten' Ik glimlach even naar Maarten en richt me dan weer op de jongens. Ze zeggen allemaal even hun naam en ze lopen dan naar William en Maarten toe. Ik hoor de woorden 'Album' en 'Nieuwe liedjes' in het gesprek vallen. En ga weer terug op de bank zitten. Ondertussen bekijk ik ze even goed. Het zijn leuke jongens. Hele leuke jongens. Ik voel een glimlach op mijn gezicht komen van mijn eigen gedachten. En een klein lachje ontsnapt uit mijn mond. 'Waar lach je om' ik voel dat de er iemand naast me komt zitten en kijk dan in 2 oceaan blauw ogen. Die van Daan als ik het goed heb onthouden. 'Ow, gewoon binnenpretje' mompel ik en wuif het weg. Ik ga wat comfortabeler zitten en kijk hem glimlachend aan. 'Dus, waar woon je?' zeg ik om van onderwerp te veranderen. 'Goor' 'Dat ligt in Twente' zegt hij er snel achterna en ik lach naar hem. 'Is dat een dorp?' vraag ik wat van hem een 'Ja' opleverd. Hmm, een dorp nog nooit geweest eigenlijk. Maar dat komt omdat ik zelf in Amsterdam woont en net zoals de rest van mijn familie en vrienden. Dus ik kom nooit zo ver eigenlijk. Opeens hoor ik iemand mijn naam zeggen en kijk ik vlug om me heen. Mijn ogen blijven hangen bij William die een -kom- gebaar maakt. Ik zeg nog snel 'Doei' tegen Daan en loop naar William toe. 'Kom je mee we gaan inzingen met Rein en Nils' door zijn verhaal heen maakt hij allemaal wijs gebaren naar Rein, Nils en de Studio toe. Ik glimlach naar hun alle drie terwijl ik knik als teken dat het goed is. Ik loop voor hun uit naar de studio en neem dan plaats aan mijn stoel voor alle geluidknoppen. Rein en Nils lopen het zang gedeelte in. En William komt naast me zitten. Ik reik naar het knopje van het geluid en zet hem aan als ik zie dat de jongens klaar staan. William zet het nummer aan en paar seconden later hoor je de eerste klanken van Mind is blown. Een van de liedjes van de jongens had Maarten me verteld. De jongens beginnen met zingen alleen het klinkt nog een beetjr flauwtjes. Maar ik snap het ook want het is ook best vroeg. Ik werp een blik op de klok en zie dat het 9 uur is. Ik richt mijn aandacht weer op de jongens en merk dat het slechter dan eerst gaat. Ik zucht zachtjes en ik zie van uit mijn ooghoeken dat de stress ook bij William opbouwt. Ik tik hem aan en fluister iets in zijn oor. 'Ik ga het zanggedeelte in om ze te helpen.' hij knikt en steekt snel zijn duim op en gaat dan weer verder met de jongens. Ik loop met snelle passen naar de jongens toe wat verbaasde blikken opleverd als ik bij ze sta. Ze zetten hun koptelefoon af en kijkem me vragend aan. 'Ik kom jullie helpen' zeg ik simpel en pak uit de hoek nog een standaard met microfoon en koptelefoon. Ik zet de standaard naast die van Rein en zet de koptelefoon op mijn hoofd. Ik pak mijn microfoon wat voor hun een teken is om hun eigen ook te pakken. Ik begin met stem oefeningen en af en toe nog een beetje lachend doen ze me na. 'Zing is even een klein stukje' ik zet mijn koptelefoon af en luister naar hun stemmen. Ze klinken zo zacht en warm ik betrap me er zelf op dat ik kriebels krijg in me buik. 'Mia?' Ik word uit mijn gedachtes gehaald door 2 jongens die me aan mijn schouders heen en weer schudden. 'Huh?, Ow ja wat is er?' ik doe een stap opzij waardoor ze me los laten en Nils begint met praten. 'Wat vond je er van?' Ze kijken allebei hoopvol naar me en ik krijg een grijns op mijn gezicht. 'Geweldig!' gil ik blij. Ze kijken me lachend aan en ze geven me een knuffel. Ik loop weer naar William toe en hij zegt dat ik weer naar de loungeroom mag gaan. Ik haal mijn schouders op en loop rechtstreeks naar de Loungeroom.
