Angels of Întuneric

1.

P.O.V Leigh-Anne

'Kom nou Bon, ik moet er al bijna zijn!' schreeuw ik door het appartement heen. Ik hoor een diepe zucht en het geïrriteerde gezicht van mijn zus komt te voorschijn. 'He he, ben je al klaar? Ik moet er over 3 minuten zijn. Ik had beloofd om mee te eten.' Ik hoor Bonnie nog een keer zuchten maar toch trekt ze haar schoenen aan. Snel zoek ik mijn jas en kijk nog even in de spiegel. Ik poets even me tanden en pak dan het cadeau van tafel. Ik loop naar de voordeur waar me zus al staat te wachten. 'Kan jij de tas met mijn slaapspullen dragen? Dan draag ik me eigen tas en het cadeau.' vraag ik haar. 'Ja is goed, weet jij waar de auto staat?' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. We lopen met alle spullen naar de lift en ik druk op het knopje begane grond. We lopen de flat uit en sjouwen alle tassen en zakken richting de auto. Ik ga vanavond naar een feestje van een goede vriend. En we blijven er met de hele vriendengroep slapen. Dus vandaar dat ik allemaal tassen mee sjouw. Gelukkig woont Jasper niet ver, want we zijn al aardig te laat. We stappen in de auto, en snel verbind ik mijn telefoon met de auto. Ik zet wat nummers op en me zus en ik zingen even flink mee. Als we bij Jasper zijn komt Leo helpen met wat tassen te dragen. Ik zeg gedag tegen me zus en loop dan naar binnen. De hele vriendengroep zit al in de woonkamer, Indy komt naar me toe lopen en geeft me geld. Ik had het cadeau gekocht maar ik en Indy deden samen, dus omdat ik alles voorgeschoten had krijg ik nu geld terug. We lopen samen de woonkamer in en geven het cadeau aan Jasper. Daarna ga ik naast Iris zitten op de bank. Er hangen slingers en ballonnen, ook ligt er een matras op de grond voor de kerstboom. Ineens komt het lied ''Slecht, ik ben Slecht'' op, ik en Iris springen overeind en beginnen mee te zingen. Iedereen kijkt ons met grote ogen aan en we schieten in de lach. We besluiten patat te bestellen. Jasper neemt alle bestellingen op en zijn moeder gaat het ophalen. Een uur later hebben we allemaal gegeten en de drank wordt op tafel gezet. De muziek wordt harder gezet en ik sta op om te dansen. Ik heb uren gedanst en we hebben spelletjes gedaan. Ik heb meer gedronken dan ik had moeten doen maar het was erg gezellig.

Ik kijk even snel op de klok en zie dat het al 12 uur is. Ik lig op het matras met Jasper en ik kijk naar het plafond. Door alle drank ben ik niet helemaal 100 meer, en ik ben dus aardig aangeschoten. Ik vind de kerstboom achter me ineens zo interessant dat ik de aandacht op Jasper verlies. Jasper let op mij terwijl hij zijn arm om mij heen heeft. We zijn in gesprek over schildpadden en zeemeerminnen die we op het plafond zien. En zo liggen we, seconden en minuten lang. Ik denk dat we wel 2 uur lang zo hebben gelegen. Ineens schiet ik rechtop, mijn handen vouw ik om mijn hoofd. Snel gaat ook Jasper rechtop zitten en hij vraagt me bezorgt wat er aan de hand is. 'Me hoofd. Me hoofd!' mompel ik. Hij grinnikt even, 'Heb je iets te veel op?' Ik knik. Hij maakt een jammerend geluidje maar vraagt dan toch nog een keer of dat het wel goed gaat. Ik knik en ga weer liggen. Hij komt weer naast me liggen en slaat zijn arm weer om me heen. We beginnen weer te praten en ik begin te lachen. Ik hoor een liedje opkomen die ik ken en ik begin mee te schreeuwen: 'But if you close your eyes, does it almost feel like nothing changes at all? And if you close your eyes, does it almost feel like you've been here before?' ik zong totaal niet op het ritme en het leek niet op het origineel maar goed ik had te veel gedronken. Jasper begint te lachen en ik begin te grinniken. Ik haal mijn hand door zijn haar en hij doet snel zijn haar goed. Ik begin weer te lachen. Ineens voel ik een pijnlijke steek in mijn rug en ik schiet overeind. Het lijkt net alsof er een mes in mijn rug gestoken wordt en ik begin te schreeuwen. Ik ben in 1 klap nuchter en ik val voorover op mijn knieën. Ik schreeuw het uit. Ik hoor mensen naar me toe komen. Ik begin zwarte vlekken te zien en het voelt net alsof mijn rug open gesneden wordt. Ik gil weer en hoor iets kraken. Om me heen zie ik bloed op de grond liggen, ik voel handen op me schouders. Er breekt iets in mijn rug en ik kan de pijn niet meer aan. Het begint om me heen te draaien en plots voel ik de grond niet meer. Ik voel hoe ik op de grond beland en alles om me heen wordt zwart. En voor een tijdje voel ik niks. Gewoon niks. Ineens hoor ik weer hoe geluiden binnen komen. Ik zie hoe het licht mijn duisternis verscheurd en in 1 seconde is alles weer helder. Ik open mijn ogen en zie Jasper zijn gezicht. Ineens komt de pijn weer terug en ik bijt hard op mijn lip. Tranen rollen over mijn wangen en ik voel hoe bloed langs mijn rug naar beneden loopt. Het lijkt wel alsof er iets uit mijn rug probeert te komen, ik voel hoe mijn huid scheurt en ik begin te schreeuwen van de pijn. Ik kijk om me heen en ik zie dat ik nog steeds op de grond lig. 'Wat gebeurd er?' schreeuw ik. Iedereen kijkt geschokt maar niemand doet iets. Ik voel steeds meer bloed langs mijn rug en armen naar beneden stromen en de pijnscheuten blijven maar komen. Ik voel hoe ik begin te trillen en ik probeer recht op te staan. De pijn wordt in eens veel helser en ik begin te gillen. ik zak door mijn benen heen en schreeuw het uit. Ik til mezelf via de tafel omhoog en schreeuw de pijn uit. Ik ren zonder jas of schoenen naar buiten. Ik ren zo hard als ik kan zonder om me heen te kijken. De pijn is ondragelijk en ik voel hoe ik met een klap op de grond beland. Dan stopt ineens alle pijn en voel ik niks meer. 'Ben ik dood?' vraag ik mezelf af.