Ako si Avenotte Zenovia Thompson, 19 na taong gulang. Isa akong babae na maraming tinatago sa karamihan at sa aking sarili mismo. Hindi ako perpekto, pero masasabi kong may kaya at alam ako. Hindi ako yung tipo ng babae na mahinhin. Dahil, palaban ako.
Wala akong inuurungan. Patayan man kung patayan.
Bakit ko nasabi 'to? Dahil ito ang trabaho ko. I'm working and risking my life for everyone, and for my missions. Isa akong tagapag-tanggol ng bayan. Hindi isang pulis o isang sundalo.
Isa akong Agent. Secret Agent kumbaga. Isa akong Agent na kung saan ang pamilya ko rin ang siyang namamahala roon. Kontrolado ako ng mga magulang ko.
Pero, hindi ako naging isang Agent para tumulong lang sa iba. May mga bagay lang na kailangan kong mapag-tagumpayan at malaman kaya ako naging isang Agent.
Pero, hindi ko inakalang mamahalin ko rin ang trabaho kong ito. Masaya rin ako dahil kahit ganito ka-risky ang trabahong ito at hindi ko kayang isuko na lang ito ng basta-basta. Pero mukhang nagbago ang ihip ng hangin at nagbago ang isip ko.
Taas-noo akong naglakad papasok ng Headquarters ng agency kung saan ako nagtata-trabaho. May dalawang taong nagba-bantay roon. Agad nila akong pinatigil sa paglalakad dahil hindi nila ako nakilala. Tss. How Pathetic of you.
"Excuse me Ma'am, but you're not allowed to go inside," Tss. Is that so?
Agad kong tinanggal ang itim na face mask na nagtataklob sa aking pagkatao.
Tinanggal ko na rin ang aking black cap upang makita nila kung sino ang nasa harap nila at upang makapasok na ako sa loob.
"A-Agent Ave?!" Gulat na gulat na tanong sakin ng isang bantay rito.
"Right! Now, Open. The. Door." Ma-awtoridad kong sabi sa kaniya.
Dali-dali naman niyang binuksan ang pinto at pumasok na ako roon.
Nakita ko doon si Commander na nakaupo sa isang swivel chair at sa harap niya ay may isang screen.
"Glad you came, Ave!" Masayahin niyang bati sa akin.
"Commander, I'm in a bit hurry, so please make this meeting of yours faster," Bilisan mo may sasabihin ako sayo. Tss.
"All right, All right. Come down kid! So para ito sa bago mong mission,"
"B-but Commander, I don't think that I can do that... For now.." Mahinahon kong saad sa kaniya.
"What did you say kid?! For now!? For what?!" Alam kong mga ilang minuto lang ay sasabog na si commander. I'm sorry Commander, but I need to do this.
"May kailangan akong gawin na para sa sarili ko!" Sigaw ko sa kaniya.
"At ano naman iyon Ave? Don't tell me, it is about 'that' thing again?"
"Yes, Commander."
Hindi ko na napigilan ang mga luha kong nag-uunahan sa pagbagsak. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kay commander at sa mga magulang ko.
Naglabas na lamang ng buntong-hininga si Commander. At tsaka niya ako hinarap. Aish, Commander!
"Okay, If that's what you want? Then, I'm in. You'll need to do something kapag nasa Pilipinas ka na. Oo. Papayagan na kitang umuwi ng Pilipinas but make sure na mag-aaral ka." Agad namang napakunot ang noo ko sa sinabi n'ya. Aba! Makapag-salita ka dyan manager, parang ikaw tatay ko ah?
"Is it another mission?" Tanong ko.
"Yes, but. I know you can do it."
"Then, what is it?" Saad ko pa.
"Papasok ka sa Airesse Amethyst University." Aire----What?
"What? You mean the Most Outstanding ang Richest University in Philippines? I heard that Students there are so damn smart?"
"Yeah, Tama ka. Pero kung ikukumpara naman ang talino mo sa kanila. Mas matalino ka." Aba! Commander, Mambobola ka na rin pala?
"Tss. As if I care! So that's it? That's my mission? So Boring," May Confident kong sabi sa kaniya! Hehe.
"Nah-Uh. Hindi pa tapos. You'll need to protect the university. Hinu-hunting na ito ng mga kalaban. So you should be careful. At oo nga pala, kailangan mo ding protektahan ang tagapagmana ng pamilya ng may ari ng university."
"Uh-okay pero, sino ba yung tagapagmana?" Napuno ng kuryosidad ang aking isipan.
"I'm Sorry, pero ikaw ang dapat tumuklas kung sino siya," What? 'Bat ako?
"E-eh? Okay,"
"Pwede ka nang umalis Ave, Ayusin mo na ang gamit mo at mag-impake ka na. Bukas na bukas din uuwi ka na sa Pilipinas," Excited ata si Commander na umalis ako ah? Mamimiss nya kaya ako?
"Maliwanag, Commander. Huwag kang mag-alala. Mapag-tatagumpayan ko ang misyon kong ito. Ako pa ba? Sa dinami-rami ng mga misyon na nalutas ko, e ito pa ba? Maibabagsak ko ba itong misyon ko? Sige na, aalis na ako Commander, Salamat nga pala sa lahat."
"O sya sige, mag-ingat ka. Balitaan mo ako kapag nasa Pilipinas ka na. And if you wan't to now something, Don't bother to ask me? Huh? At Sabihin mo din sa kila Zichario na uuwi ka na bukas"
"Roger, Commander!"
"So are you ready?" Tanong niya sakin.
"I'm always ready." Saludo ko sa kaniya.
And this is my life. My life with another mission and danger. And, Do you all think that I can do this? By the way, Sino ang tagapagmana? Is it a he, or a she?
To be Continued..
Authors Note:
This story is a work of fiction. Names, Characters, Businesses and Incidents are either the products of the authors imagination or used in a fictional manner.
Please read at your own risk.
