Walang may nakakakita ng luha ko,
Walang nakakaramdam na nasasaktan ako,
Walang nakaka-alam na malungkot ako,
Walang nakaka-pansin na sumuko na pala ako,
Pero bakit lahat nakikita, nakakaramdam,
nakaka-aalm napapansin ang mga maling
nagawa ko?

BINABASA MO ANG
Tula
PoesíaI just want to leave it here. I decide to write this because of sadness everynight I can't just overthink everything about love. Not just love everything that keeps me thinking about sadness everything that keeps me hurting my self because no one wi...