Hoofdstuk 1 , Brandalarm
Hier zat ik, me weer eens dood te vervelen, wachtend tot de school dag voorbij was, ik wist nog niet dat niet aleen de school dag zo zo aflopen, maar ook het normale leven als ik het kende. "Als Johnny daar achterin ook even wakker wil worden en op wil letten, dan kunnen we weer verder gaan", de elendige stem van de lerares zorgde voor de koude rillingen over mijn rug, "Uh, ja, sorry, ik was een beetje afgedwaald juf, maar ben er weer helemaal bij.". Toen ging plots het brand alarm af, ik dacht bij mezelf "Huh, zou er brand zijn? In welk lokaal zou dat nou zijn?" maar ik deed gewoon wat we normaal zouden doen bij een brand alarm, spullen pakken en naar buiten lopen, maar toen ik de deur opendeed, geloofde ik niet wat ik zag, bij het hek om het schoolplein was iemand, hij liep tegen het hek aan, zonder te merken dat het hek er stond, maar toen ik wat beter keek, leek het wel een rottend... LIJK?! Ik schrok me kapot, ik dacht " Dit kan niet waar zijn, als dat een lijk is, is het een zombie, maar zombie's bestaan helemaal niet, dit kan niet, dit kan echt niet!", toen keek ik richting de school, als er brand was zou je er wel rook bovenuit zien komen, maar ik zag niks, immidels waren er een paar klasgenoten ook naar buiten gekomen, Amber, de slimste, en mijn beste vriendin, Thijs, de populairste uit de klas, zijn vriendin, Jennifer, Jules, de beste vriend van Thijs. Amber die vroeg, "Wat is dat?" ,ik en amber hebben een tijdje geleden samen een Anime ( Japanse cartoon variatie achtig iets) gekeken genaamd Highschool Of The Dead, wat over een uitbraak zombie uitbraak ging. Ik keek Amber toen goed aan, en zo kalm mogelijk, wat dus niet echt lukte, tegen Amber "Ik denk dat het een zombie is, maar dat is in principe onmogelijk", "Een zombie?! Maar dat is onmogelijk!". Thijs had wat van het gesprek opgepikt, en ik zag in mijn ooghoek dat hij een beetje paniekerig werd toen ik en Amber aan het praten waren, hij lijp naar Jules, en ik zag Thijs wat verluisteren, toen zag ik ook de uitdrukking op Jules zijn gezicht veranderen, maar voordat hij ging rond lopen schreeuwen over het ondode lijk bij het hek, zij ik "Kom, we gaan weer naar binnen, het brandalarm was toch een vals alarm" terwijl ik Amber een knipoog gaf en toen met mijn hoofd naar het techniek lokaal knikte. Amber liep naar Thijs, Jules en Jennifer om te vertellen dat we naar het techniek lokaal gaan.
Hoofdstuk 2, techniek lokaal.
Toen we in het techniek lokaal aan kwamen, en we er even waren, hoorden we gillen van buiten, ik herkende de gil, het was de gil van Giovanni, een jongen uit mijn klas, waar ik in mijn eerste een tijdje naast zat, en het was ook een vriend van me. ik zie tegen iedereen dat ze iets hards of scherps moesten pakken en mee moesten komen, we hoorde onderhand meer gegil vanaf buiten komen. Toen we buiten kwamen, hadden we allemaal een wapen: Jules een hamer, thijs was naar huis gegaan en had de pistool van zijn vader uit zijn vader's nachtkasje gepakt, hij wist toevallig dat zijn vader een pistool had, Amber had een lange massief ijzeren te lange liniaal, ja, geloof me, die hadden ze in het techniek lokaal, gepakt, waarmee ze goed overweg kon gemixt met haar Kempo training, ik had ook zo een soort liniaal, aleen voor Jennifer hadden we niets, maar een meisje hoort niet te vechten, Amber stond er aleen echt op dat ze mee hielp. Het plan was om zoveel mogelijk mensen te redden, voordat ze gebeten werden, want nu waren we er zeker van dat het zombies waren, want er waren flink wat leerlingen een zombie geworden, sommige waren aleen maar gebeten, maar sommige lagen echt overal open, het was echt vies, ik kon echt nog met moeite mijn ontbijt en middageten binnen houden, maar we waren oke. Toen probeerde we zo stil mogelijk langs de zombie's te komen, want Amber en ik waren erachter gekomen dat zombie's blind zijn, aangezien we een paar kleine linialen gooiden om te kijken wat ze deden, we gooide er ook een tegen een zombie zijn hoofd, maar hij reageerde er niet op, gunstig voor ons dus, maar als iedereen er ging schreeuwen terwijl we er tussen liepen, want dan waren we eraan. Dus wat we deden om de overlevende, hoe we iedereen noemde die nog geen zombie was, te redden was, we gooide een liniaal de kant op waar we niet moesten zijn, zodat alle zombies die kant op liepen, maar het werkte niet, dus we moesten maar gaan hakken, ik en Amber sloegen samen de eerste zombie neer, het bloed spoot echt alle kanten op, daarna kwam Jules erachteraan, hij sloeg er eentje zo hard op zijn kop, dat de hersens op zijn gezicht zaten, Thijs schoot er een paar af die te dichtbij kwamen, en natuurlijk om Jennifer te beschermen.
Hoofdstuk 3, de reddingsactie
Toen alle zombie's gedood waren, liepen we naar de overgebleven mensen die buite stonden, dat waren Eline, Cheyenne, Demi, Ben, op een of andere manier Dilano, die aleen maar aan het janken was en een paar leraren die er niet toe doen. We hadden ons verzamelt in de aula, met alle lamelen open zodat we het in de gaten konden houden, ons plan was nu, dat er groepjes werden gemaakt van kinderen die bij elkaar in de buurt wonen, om te kijken of de kust veilig was en of de ouders, zusjes, broertjes en huisdieren in orde waren, ik had een groepje,dat bestond uit Ben, Amber, Eline en ik, We begonnen met kijken of iedereen oke was in het huis van Eline, maar er was niemand thuis, ze zie dat haar ouders aan het werk waren en haar broer nog op school zat, dus we belde even in het rond, uit eindelijk bleek dat haar broer geen problemen had met zombie's, wat raar was want hij zat niet zover van onze school vandaan, haar ouders waren ook in orde, haar broer had een aluminium honkbalknuppel, die namen we mee, toen was het op naar Ben's huis, maar toen we naar buiten liepen bij Eline, kwamen we nog een paar zombie's tegen, de honkbalknuppel werkte goed, ik leende hem even van Eline, en ik sloeg de zombie zijn kop eraf, het hoofd belande in de sloot en toen moesten we de rest nog af maken, gelukkig waren het nog maar 3 zombie's waardoor het zo gedaan was.
