ΣΧΕΔΙΑ-ΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΙΙ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24

3 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ

Μπήκα στο πατρικό μου,που έμελλε να ξανά γίνει η μόνιμη κατοικία μου τους τελευταίους δύο μήνες, ευτυχισμένη και κουρασμένη με την Αντιγόνη να με ακολουθεί.
Έβγαλα τα παπούτσια μου και τέντωσα τα πόδια μου στον καναπέ.

"Πώς αισθάνεσαι;;" με ρώτησε η φίλη μου που στεκόταν όλο αυτό τον καιρό δίπλα μου κερί αναμμένο.

"Τριπλή!! Κουφό;; Πώς είναι δυνατόν τόσο καιρό να μην έχουμε καταλάβει τίποτα;; Δεν το χωράει το μυαλό μου!" της απάντησα γελώντας χαρούμενη αλλά και λίγο τρομοκρατημένη με την σημερινή αποκάλυψη!

"Τυχαίνει! Εγώ ξέρω περιπτώσεις που γυναίκες μάθανε ότι έχουν δίδυμα την ώρα του τοκετού! Εκεί φαντάσου φρίκη!"

"Είναι απίστευτο! Πειράζει που θέλω να ουρλιαξω από χαρά και τρόμο ταυτόχρονα;;"

"Έλα μην είσαι χαζή, όλα καλά θα πάνε! Πάω να φτιάξω έναν καφέ, θέλεις κάτι;;"

"Δεν θα έλεγα όχι σε έναν ντεκαφεϊνέ!"

"Απορώ πως την πίνεις αυτή την αηδία!" Έφυγε από το σαλόνι και σήκωσα το βλέμμα μου στο αγαπημένο μου σημείο του σπιτιού.
Το ταβάνι!!
Χανομουν ώρες ολόκληρες με το βλέμμα καρφωμένο ψηλά!

Έριξα μια ματιά στην κοιλιά μου και χαμογέλασα άλλη μια φορά ευτυχισμένη.
Βρισκόμουν τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης και σήμερα είχαμε προγραμματίσει μια σημαντική εξέταση να κάνουμε για να δούμε την ανάπτυξη του μωρού. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, μόνο που αντί για ένα μωρό είδαμε δύο...
Και πραγματικά ήταν σοκαριστικό τόσο για μένα, όσο και για τον Αλέξανδρο...
Γιατί ναι, μπορεί να μην ζούμε πλέον μαζί, αλλά είναι πάντα δίπλα μου. Ειδικά σε ότι σχέση με την εγκυμοσύνη δεν έχω νιώσει ποτέ την απουσία του... Ακόμη και ένα βράδυ που είχα μια έντονη επιθυμία να φάω γλυκό, αυτός έτρεξε γρήγορα και μου έφερε ότι υπήρχε μέσα στο ζαχαροπλαστείο... Και ήταν τόσο τρελό και τόσο μοναδικό...Δεν το ζήτησα κάν... Απλώς έτυχε να με πάρει τηλέφωνο να δει πως είμαι και του είπα ότι θα σκότωνα να φάω ένα γλυκό... Τόσο απλό είναι τελικά να τους κάνεις τους άντρες ότι θέλεις...
Αχ,αν το είχα καταλάβει λίγο νωρίτερα αυτό...
Σηκώθηκα καθιστή στον καναπέ και χάιδεψα την κοιλιά μου,η οποία παρότι φιλοξενούσε δύο μωρά και εγώ έτρωγα χωρίς ανάσα δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη...

"Αχ μωράκια μου,για εσάς τα κάνει όλα αυτά ο μπαμπάς, αλλά μην το εκμεταλλευτείτε πότε αυτό!"