ปั๊ก!!
"โอ้ยยยยยทำร้ายร่างกายหรอ"
เสียงของคนโดนหมอนปาใส่เอ่ยออกมาแค่นั้นก่อนที่จะหยิบหมอนใบโตเหวี่ยงออกไปอย่างไม่ใส่ใจ ดวงตาทั้งสองข้างยังคงมองหน้าคนที่นอนทำหน้ายู่อยู่ ว่าแล้วก็ต้องยกยิ้มร้ายออกมาอีกครั้งเมื่อพี่จอมเผลอกลืนก้อนน้ำลายลงคอยามที่นทีจงใจกระตุกยิ้ม
"อะไรเล่า.."เอ่ยจบก็หันหน้าไปมองทางอื่นแม้จะรู้ทั้งรู้ว่านทียังมองหน้าอยู่ก็ตาม
ก็เพิ่งเห็นท่านอนของตัวเองกับท่าที่นทีคร่อมไหนจะกล้ามเนื้อที่ไม่มีอะไรปกปิดอยู่อีกนี่นา...
ไม่รู้ตอนไหนที่นทีจับขาทั้งสองข้างของเขาให้พาดไปกับต้นขาของอีกฝ่ายนทีเหลือเพียงแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวจนเจ้าจอมอายที่จะมอง มันก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยทำ กับเพลิงกับพี่หมอกเองก็เคยมีอะไรกันแต่นี่...มันครั้งแรกกับนทีนี่..
"หันมามองหน้ากันหน่อยดิ"
ไม่พูดเปล่านทียังยันตัวเองมาเผชิญหน้ากับคนที่นอนอยู่ใต้ร่างด้วยทำให้สองขาของพี่จอมที่พาดกับต้นขาอยู่ต้องถูกยกขึ้นตามกลายเป็นตวัดรัดเอวสอบของนทีเฉยเลย
จุ๊บ
ไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายเขินไปมากกว่านี้คนที่มากประสบการณ์อย่างนทีก็กดจูบไปที่ริมฝีปากบวมเจ่อจากการจูบก่อนหน้านี้ทันทีก่อนจะลากริมฝีปากผ่านแก้มนุ่มลงมาที่ใบหูงับเบาๆให้เจ้าจอมต้องสะดุ้งสุดตัว
"อ้ะ.."
เปล่งเสียงออกมาแค่นั้นหากแต่เพราะรู้ว่าห้ามยังไงก็คงไม่ได้ ไหนๆก็เป็นแฟนกันแล้วมันก็ไม่เสียหายอะไรถ้าเราจะมีอะไรกันว่าแล้วเจ้าจอมก็เอียงใบหน้าเปิดทางให้นทีเข้ามาสูดดมความหอมจากซอกคอขาวอีกครั้งได้ถนัด