CHAPTER 1 (INTRO)

1 0 0
                                    

Aafiya's POV

Some other people says that I had everything. Pero hindi yun totoo. Maraming bagay ang mahirap intindihin. They thought that I have a good life. Oo nga may pera kami, mayaman, maganda ang bahay, nasa private school pero lahat ng yun ay wla lng sakin. Isa lng naman kasi ang kulang ehh. Eto yung pagmamahal ng isang magulang sa knyang anak. Kahit gaano ka pa ka yaman kung kulang ka parin sa pag aaruga ng magulang lahat ng yun ay balewala. Si mama lng kasi ang karamay ko sa lahat ng ginagawa ko. She's my bestfriend, my loving mother, and also she's my everything. Kahit busy siya sa business niya naalagaan niya parin ako ng mabuti, while si papa? Siya lng naman ang English Professor sa M.U Academy. Kung saan ako ngayon nag aaral. Lagi siyang may pinagkaka abalahan. Puro ganito ganyan. Dito doon. Siya pumupunta. Feel ko tuloy I'm not his child. Nagkakausap lng kami pag sa school na. Yeah, that's right. His my prof in English. Wla kaming bonding na nagaganap. Kaya ako tuloy kulang sa pagmamahal. Bahay school lng ako. Wla ako ibang pinupuntahan maliban na lng pag may group study kami. Mahirap kasi maging anak ng guro. Akala niyo yata maganda pero hindi yun ganun. Wla talaga oras sakin si papa. Always busy at his work. He never gave me time to make fun with him and mom. Pero alam ko na mahal ako ni papa. Bat siya magpapakapagod sa work niya if hindi naman para sakin? Para sa kinabukasan ko? Kya naiintindihan ko si papa.






~flashback~

When I was 5 years old. Si papa ang laging nag aalaga sakin. Funny moment pag kasama ko na siya. This is are last picture when I have my birthday party.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.



Minsan nga nagtatampo na si mama kasi na a-out of place siya.
"my sweetheart? You're so beautiful my only one princess." papa said. "Thank you papa... And you are the most handsome in universe. You are the best dad papa... Best dad ever!" I shouted. "Can I play with you my dear sweetheart?" he said. "Of course papa"  i answered.

~end of flashback ~









Eto na yung last picture namin ni papa. After 2-3 months he is always busy to his work. Dun na nag simula na wla na siyang time na makipag laro sakin. Makipag funny moment. Makipag bonding... now I know kung gaano mahirap maging isang guro lalo na Professor ka.













Abang² lng. CHAPTER 1 na. sooo you can follow me at my wattpad acc.
@chunRin-ah
Google acc. Rinangkam@gmail.com

Thank you for reading💞
Votes and comments are highly appreciated😊❤

Waiting for the Best Man [On Going]Where stories live. Discover now