Saat 02.00
Ben hala uyuyamıyordum dışardan gelen şiddetli yağmur sesi ile şimşek odamı aydınlatıyordu. Kuruyan dudaklarım ve boğazım daha fazla dayanamayıp ayağa kalkıp mutfağa adımlandım suyumu içerken gelen şimşegin ışığı ile her yer aydınlanıp onu gördüm bana bakıp gülümsedi ve yok oldu yine elimden kayıp yere düşen bardağın tiz sesi doldu titriyordum ve bagırmaya başlamıştım yine
-yeterr bıktım artık bıktım git artık gelme seni görmek istemiyorum!! Yere yığıldım duvara yaslanıp ayaklarımı kendime çektim telefonun sesi ile ayağa kalktım
- efendim anne
- sen hala uyumadın mı
- hmm yok hayır sadece uyku tutmadı
- peki tatlım kendine dikkat et iyi geceler
- sende anne
Anneme bunu anlatmamıştım benim deli olduğumu düşünüp kim bilir neler yapardı arkadaşlarımla bu olaylar yüzünden fazla dışarı çıkamaz oldum o yüzden görüşmüyorum hepsi benim için çok endişeleniyor ama elimden birşey gelmiyor.yatağıma girip düşünmeye başladım neden onu görüyorum aslında korkutucu değil sadece o karanlıkta gülümsemesi bunu düşünmek bile tüylerimi diken diken ediyor. Sadece uyumak istiyorum gözümü kapatıp uykuya hazırlanmıştım uyuyacağım sıra ensemde yine nefesini hissettim kahretsin bu sefer cesaretle arkama dönüp yanımda uzanıp bana sırıtarak bakan yüze baktım hızla yataktan kalktım hızlıca aşağıya indim Tanrım sen beni koru ilk defa bu kadar yakından gördüm etrafıma baktım yoktu işte o sırada yine belirdi koştum başka odaya nereye gidersem gideyim pesimdeydi sanki saklambaç oynuyorduk ama karanlık bir saklambaç kararımı verdim balkona hızlıca çıktım yağmur hızlı yağıyordu güzeldi burnuma dolan toprak kokusu şimdi o toprak kokusu benimde üstüme sinicekti gülümsedim belki benim için en iyisi buydu üstümdeki kısa beyaz elbise geceliğim ile balkonun demirlerine çıktım kollarımı açtım ve yavaşça kendimi bıraktım ama kollarımdaki elleri görene kadar beni hızlıca kendine çekti sinirle bana baktı titriyordum soğuktan değil bakışları yüzünden cesaretimi toplayıp ne kadar belki cevap almasamda sorucaktım
- s-sen kimsin benden ne istiyorsun baktı sadece baktı sonra kulağıma yaklaşıp
- senin gölgenim ve ne yaparsan yap ben hep yanındayım
İşte bunu beklemiyordum ve daha fazla dayanamamıştım kendimi onun kollarına bırakmıştım herşey yarını göstericekti en önemlisi ben yarın gözümü açabilecek miydim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BLACK SMİLE
FanfictionHerşey o gülümseme ile başlamıştı bana bakan o karamsar sima ile siyah gülümseme