Chapter 1
Smile
As I'm walking down the stairs nakita ko agad siya naka abang sa ibaba and flashes his sweet smile at may hawak hawak pa na flowers
Those smile, yan talaga ang maalala mo sa kanya. Lagi siyang nakangiti at pag nakita mo mapapangiti ka din.
Naalala ko tuloy nung una kaming nag kakilala. I know him kasi sikat na siya nun pero alam ko hindi niya ako kilala.
-
Flashback
Malungkot ako nun at halos maluha luha na dahil sobrang malas ko that day.
Biruin mo ba naman, nag announce ng ranking sa room at 2nd lang ako. Ok lang sana kaso 0.2 lang ang difference namin nung 1st kaya naasar talaga ako.
Then after that nagalitan pa ako ng teacher namin sa math ng wala akong kasalanan, napagbitangan lang akong nagkakalat ng sagot dahil madami daw naka prefect sa exam niya.
At hindi pa natapos dun ang lahat, nawala yung wallet ko at andun yung pang taxi ko, coding kasi ngayon yung service kong kotse at gamit lang ng ibang kotse sa bahay.
Hindi ko alam kung paano ako uuwi kaya tumambay muna ako sa my bleachers sa my soccer field, may mga nag lalaro pero hindi ko magawang panuorin dahil nag iisip pa din ako.
Mangiyak ngiyak na nga ako dahil naiisip kong baka hindi na ako makauwi ng biglang my tumama sa braso ko na bola.
"Uhm? Miss, ok ka lang? Sorry pala" pag alalang tanong sa akin ni Kuya, tiningnan ko lang ito ng walang gana saka tumanggo.
"Ralph! Ano na?!" sigaw ng mga kasama niya. Napalingon ito saka umiling.
Nakita kong mukhang nag alala yung mga kasama niya at my isang lalakeng lumapit at kung maka ngiti kala mo nanalo sa lotto.
"Miss, sorry ha? Are you hurt? Are you okay? I can bring you to the clinic." Hindi ko alam kung sincere o ano dahil nakangiti pa siya pero hindi ko din alam kung bakit ako napangiti dito.
"Can you bring me home?" Wala sa sarili kong nasabi yun sa kanya na halata kinagulat nung unang lumapit sa akin.
"C-come again, miss?" Pag kukumpirma nito sa narinig. "Can you bring me to our home" Pag lilinaw ko at agad nakahinga yung dalawa sa harap ko.
"O-oh.. May masakit ba sayo? Gusto mo dalhin kita sa hospital?" biglang nag palit ang facial expression niya from todo smile to worried face.
"No, just bring me home." Pag mamakaawang ko dito. Sobrang paawang boses talaga ang ginamit ko.
"Sige miss, I uuwi na kita." He offered me his hand para tulungan ako bumama at ngumiti nanaman siya.
End of Flashback
-
"Alex? Are you okay?" dun lang ako nabalik sa realidad nung hinawakan niya ang balikat ko.
"Yeah, my naalala lang" saka ako ngumiti dito at ginantihan naman niya ng isang killer smile nga.
"Here.." saka niya inabot ang hawak niyang flowers. "Para saan naman ito? Ang alam ko sa political event tayo pupunta at hindi date." Natawa lang ito sa pag susungit ko then he offer his hand.
"Wala lang. Lika na, I don't want to have a grand entrance today" pabirong saad nito, lagi kasi siyang late sa mga event kaya nagulat din akong maaga akong sinundo nito.
"Ok.." humarap ako ito at napansin ko hindi maayos ang necktie nito kaya agad kong hinigit ito para maayos. "Let me fix this first, nakakahiyang humarap ka ng magulo ang suot mo"
"Thanks, hindi naman kasi ako magaling mag necktie" napakamot nalang ito sa batok at nginitian ako.
"That's why I'm here. Yan tapos na. Where's your coat? And wait, hindi ba dapat nakabarong ka?" Sunod sunod na tanong ko dahil ang alam ko pag mga ganong event nakabarong.
"I don't think it will suit my appealing looks, and papabayaan ba kitang maleft out. Most of them ay nakafilipiniana at alam kong hindi din bagay yun sayo. Yaan mo sila, hindi tayo ang bida dun kaya wala silang pakialam sa atin."
"Fine, Brent Alexander. Lika na, nakakahiyang malate at baka matraffic tayo" aya ko dito pero natawa nalang ito at agad na sumunod sa akin.
"Hindi tayo malalate kung gugustuhin ko, haha my escort naman tayo eh" Mayabang na sagot nito kaya agad akong napairap.
"Yah right, as if naman gagamitin mo ang privilege of being the president's son" kontra ko agad sa kanya.
Never kasi siya nagpa special treatment, my PSG at personal bodyguard lang siya for protection pero hindi niya ginagamit ang position ng dad niya to go against the rules and laws. Kahit sa traffic regulation, yung tipong pwede naman silang gumamit ng wang wang para maka couterflow, maka daan kahit na stop at mag u-turn or left turn kahit bawal pero he never did.
"Eh hindi naman kasi ako ang presidente para mag angas angas dyan. Kung si Daddy nga pag hindi nag mamadali hindi naman ng siren eh," yan ang lagi niyang sagot, he is so humble and down to earth talaga like his father kaya sobrang pag hanga ko sa kanila.
"I know, let's go. Nakakahiya kay Mr. President eh" saka ko siya hinila palabas.
Pinag buksan naman kami ng pinto ng body guard niya pero nakapasok na kami't lahat naka simangot lang siya at nakatingin sa daan.
"Oh bakit?" tanong ko sa kanya pero lalo lang kumunot ang noo nito.
"Don't call him Mr.President." diretso niyang sagot.
Natawa nalang ako dahil lang pala dun. "Stop that, sige susumbog kita mamaya" parang bata talaga ito minsan kaya tumahimik na ako.
"Ok.. ok.. Tito, then" hindi pa din ito nakuntento, umirap pa.
"Pwede naman daddy nalang din" pabulong pa niyang sabi pero halata naman pinarinig niya sa akin.
Hindi ko nalang pinansin kaya tahimik nanaman ang buong sasakyan. Hindi kasi pwede mag comment ang mga kasama namin sa sasakyan kahit pa anong marinig nila hindi din nila ito pwede sabihin sa iba.
Actually lagi kaming my kasamang body guard at driver sa loob ng kotse niya, pwera pa dun yung dalawang sasakyan na laging nakasunod sa kanya. Isa ay ang PSG niya at ang isa naman ay personal na ayon dito ay padala ng family ng mommy niya at lahat silang magpipinsan ay meron nito.
Nasanay na din naman ako, lalo na siguro siya kaya normal na lang sa amin ito. I remember noong hinatid niya ako, dun pa ako sa ibang kotse pinasakay- yung sa personal bodyguard niya. Ai wait hindi pala niya ako hinatid noon, pinahatid lang dahil masyado daw delikado kung sasama pa siya, ayon sa mga bodyguard niya.
Sobrang tahimik at halos tunog lang ng makina ang naririnig kaya agad kong narinig noon tumunog ang phone ko. Pero bigla akong natigilan ng mabasa ko ang text ni Dad.
From: Daddy
Stay away from the cameras. I told you not to go to that SONA.
