Είμαι στο φως, τα πόδια μου μουδιάζουν
τα δάχτυλά μου έχουν παγώσει
το σώμα μου πια δεν έχει παλμούς
ακούω τον αέρα να βράζει.
Γεννήθηκα.
Αποποιούμαι κάθε ονείρου, κάθε λογικής.
γυμνός θα τρέχω στον ουρανό και θα κυλιέμαι στις στάχτες των καμένων πια αστεριών.
πάρε με ανάσα, δείτε με μάτια, νιώσε με δέρμα.
Βγάλε με.
YOU ARE READING
Τα ποιήματα που γράφτηκαν την νύχτα
PoetryΕρασιτεχνικά ποιήματα γραμμένα μετά την ανατολή της σελήνης. Με το χλωμό ασημί φως του φεγγαριού, χιλιάδες σκέψεις και συναισθήματα παίρνουν μορφή και νόημα. Σελίδες με μικρούς φωτεινούς αστερισμούς. Όσο ποιο έντονα τους δεις, τόσο ποιο κοντά τους...
