Aşkın acısı

109 2 0
                                    

Bir sabah heyecanla uyanmıştım çünkü dersahanenin indirim sınavı vardı tabi bizde yeni kızlar görecez diye şık giyinmiştim daha yeni yedinci sınıfa geçtim çocuk aklı işte nese arkadaşlarla sınava geldik sınava girdik ama hepimizin aklı sınavdaydı aklımızda kız yada vb. hiç bişe aklımızda deildi sadece sınav aklımızdaydı iki ay geçtikden sonra sınav sonuçları açıklandı tabi yuzde elli indirim kazanmışım ama içimden hiç dersahaneye gidesim yoktu sıkıcı geliyordu okuldan sonra dersahaneye gitmek cumartesi sabah 10:00 dersahaneye girdim sınıfa geçtim oturdum sonra sınıfaca tanıştık kaynaştık bundan 3 ay sonra bir kızla karşılaştım ama o kadar guzeldiki bakmaya kıyamıyordum kendi kendime dedimki vahit noluyor sana dedim ama aşkdı işte ne zaman nerde geleceği belli olmuyor onla aynı sınıfdaydık ben ona bakmakdan hiç ders dinlemiyordum bir gün hoca beni tahtaya kaldırdı kendi kendime allah dedim hiçbişe bilmiyom hoca soru sordu bende cevaplayamadım tabi ceza verdi elime ikişer kez sopayla vurdu ellerimin içi yanıyordu ama ona bakınca bütün acımı unutuyordum dersahane çıkışı teklif edecektim ama edemedim nese salı günü saat 12:00 etüte gittim ve merdivende durdum sana bişe diyecem dedim tabi oda telefonla oynuyordu ve telefonla oyanayarak söyle dedi bende benimle sevgili olurmusun dedim oda telefonla oynamaya devam ederek ewt dedi o sırada bütün dünya benim oldu içimden haykırmak bağırmak geldi ama dersahanedeydik o etütten çıkınca bende onu otobüsüne bindirdim bir gün kahretsin o gün herşey çok güzel gidiyordu taa sevdiğim kızın ailesi öğrenene kadar hocalar bizim çıktığımızı öğrenmiş ve ailelerimize bildirmişler tabi iki ailede karşı karşıya gelmemek için sınıf hocamız bizi bir sınıfa aldı dediki daha küçüksünüz ne aşkı ne sevgilisi dedi tabi biz birbirimizi seviyorduk ama yapacak bişe yoktu sonra bizde hocaya tamam dedik ama ayrılmadık ama neyapıp ne edip ayrılmam lazımdı sonra pazar öğlen dersahaneye geldik ve aşkımızın başladığı yer yine aşkımızın hayallerimizin bittiği yer oldu ve merdivende yakaladım ve yüzüne karşı bitti dedim oda ağladı ama elimden gelecek bişe yoktu çünkü ailesi biliyordu dersahaneden alma riski vardı onu hiç görmeme riski o sınıfta ağlarken bnmde içimden kanlar akıyordu canım acıyordu ve canımın acısını etrafımdakilerden çıkarıyordum ama elimden hiçbişe gelmiyordu dersahane bitene kadar birbirimize öle bakışıyoduk onun gözlerine baktığımda nefret görüyordum kaçkere konuşmaya çalıştım ama hiç yanaşmadı sonunda dersahane bitiyordu ama sevdiğim kızıda göremiyecektim dersahanenin son günü hocalarımızla vedalaşmaya geldik oda ordaydı ve hocalarımızın elini öptuk vedalaştık ve dersahaneden çıkarken onun kolunu tuttum ve konuşabilirmiyiz dedim oda tabi dedi ve neden ayrıldığımı sordu bnde anlattım ama inanmadı ve üstune birdaha karşıma çıkma dedi bu söz beni bitirdi ve yaza acıyla huzünle girdim. ..... DEVAMI GELECEK İNŞ SİZİ SIKMAMIŞIMDIR OKUYANLARA ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM :)

                       _2_

Yaz bitti tabi dersahane okul başladı ama çok sevinçliydim hemde aşırı derece çünkü onu görecektim ve otobuse bindim dersahanenin yolunu tuttum yollar bir bitmek bilmiyordu benim için zamanmı geçmiyordu yoksa yollar gittikçe uzuyormuydu anlamadım ve sonunda dersahaneye geldim içeri girdim ama onu göremedim heryere baktım taradım ama göremedim kahretsin nese bende içimden geçmişi silecem dedim geleceğe bakacam dedim ve tam o sırada bir kız çıktı karşıma belki onla mutlu olurum die düşündüm ama yapamadım ondan başkasıyla çıkamam dedim ve arkadaşıma anlattım oda gitmiş kıza benim adımla teklif etmiş kız yok demiş nese salı günü geldi ama bana dersahane bomboş geliyordu etüt dersinde onu gördüm ve neyapacağımı şaşırdım ve en iyi arkadaşıma dedim ve bida teklif ettim kabul etti her sabah dersahanenin önünde elimde bir demet çiçekle bekliyordum bir gün babası öğrenik ve kızı dersahaneden aldı tabi ağladım gecelerce aylarca hep ağladım başkalarıyla çıktım belki oda çıktı bilemiyorum başkalarıyla çıktım ama mutlu olamadım aradan yedi sene geçti hiç bir haber alamadım yüzünü görmedim gene aynımı yoksa değişmişmi hiç bir fikrim yoktu bir sabah köyün yollarını tuttum ve herzamanki gibi bir ağacın gölgesine geçip şiirler yazdım ama ne fayda içimde bir ateş bir acı vardı nese birgün internet cafeye gittim facede gezinirken onun profilini gördum ve resimlerine baktım hiç değişmemiş gene aynı tam iki ay düşündüm istek yollayımmı yollamayımmı kafamda hep çeşitli çeşitli sorular var kabul etse nasıl konuşacam kabul etmeyip engellese bida nasıl görebilirim die hep kafamda sorular var nese birgün cesaretimj toplayıp istek attım ve kabul etti slm yazdım oda bana slm yazdı beni tanıdınmı dedim oda evet dedi nese sohbet biraz ilerledikden sonra yazdığım şiirlerin bir tanesini yolladim oda bu ne anlama geliyor dedi bnde seni unutanadım dedim oda bana bnde unutamadım dedi ve baştan sil baştan devam edelimmi dedim kabul etti ve bida sevgili olduk onun okulunn önünde hep bekledim çıkışta beraber giderdik bazen cebimde bir dolmuşluk para olurdu iki saatlik yolu yürüyerek giderdim sırf onu görim die burgün hasta olduğunu öğrendim üzülünce sinirlenince krıze girdiğini öğrendim dunyam başıma yıkildı ama hep mutlu ettim hiç üzmedim sinirlettirmedim sonra birgün arkadaşlarından beni sevmediğini öğrendim ve ağladım kafama sıkasım geldi ama arkamdan tek anam ağlar gerisi yalan ağlar ve bir sabah saat onbirde buluştuk ve sordum beni seviyormusun die ewt canımdan çok seviyom dedi ama yalan söylüyordu çünkü arakadaşları ona yazdığı mektupu okuttu sonra bu uygulamayada aynı şeyleri yazmış sevdiği adamı anlatmiş markete gitmeler onu görmek için ve bu uygulamadan onu okuyunca bida sigaramı yakıp şiir yazıp ağladım ve kendimden soğutarak ayrıldım şimdi sadece resimlerine bakarak ağlıyorum ve uyuyorum

BU HİKAYEMİZDE BURDA BİTTİ YENİ HİKAYELERDE VE ŞİİRLERDE GÖRÜŞMEK ÜZERE KENDİNİZE İYİ BAKIN HOŞÇAKALIN :)

HİKAYELERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin