M.U (Malanding Ugnayan) (Playing Hearts Series #1)

FIRST

*Hikab*

Time Check. 4:00 in the morning. Hindi naman maaga ang pasukan namin sa katunayan ay 7:30 pa ang oras ng pasok.

Bakit maaga ako gumising? Yan ang katanungan niyo. No doubt.

Kase isa akong wattpader!
I'm not an addict pero parang ganun na nga AHAHHAHAHAHA. May saltik na ata ako. 4:00 pa lang may isang oras pa ako para makapag basa.

*reading*

*reading*

*reading*

*reading*

5:00 in the morning na. Mamaya ko na itutuloy ang binabasa ko. Bumangon ako at dumiretso sa kwarto ng kapatid ko.

Haaays. Paano ko na naman kaya gigisingin ang kapatid ko? Ang bantot nya! Teka! Umihi ba toh? Kinapa ko kung basa ang kama pero hindi naman. Napahawak na lang ako sa ilong ko kase mabantot. Pero wait. May nakapa akong basa sa gilid ng labi ko. Wait! Laway ba to? Ito na siguro ang naaamoy ko. HUHUHUHUHU.

"Hoy! Kapatid kong mantika! Gising na! May pasok pa tayo! Bangon na! Baka ma-late ako! Hoy! Gumising kana!"

Nag inat lamang ang kapatid ko at nag change position. What the?!

Madali lang naman ako gisingin kapag natutulog ah? Kabaligtaran ata ang sa kanya.

Aha! Gagawin ko na nga ang alas ko. Akala niya ha! First time to!

"Hala! Nhea umaga na! Di ka na makakapasok! Di mo na makikita crush mo!"

Minulat niya ng konti ang mata tapos pumikit ulit.

"Oh tapos?"

Abat! Talaga nga naman.

"Bahala ka! Sisirain ko itong poster ng mga kpop sa dingding ng kwarto mo. Itatapon ko ito sa labas kapag di ka pa bumangon dyan" Hahahahahhahahaha!

Agad naman syang bumangon. Tapos sinamaan ako ng tingin. Hahahaha tingin niya sakin ah? Oops. 5:12 na.

Pumunta na akong kusina para magluto. By the way 14 years old pa lang ako. And first day ko sa school na lilipatan ko ngayon. Second year high school na ako. At ang birthday ko ay January first. Pang una din akong nilabas ni mama kaya panganay ako. Isang malaking SHARE KO LANG!

Ang kapatid ko naman ay Grade 4 na. 9 years old. Then magkasunod lang birthday namin. January 2 kase sya. Ang pangalan niya ay Nhea Nadine Rozul.

Tapos na kami so here we go! Hinga ng malalim. Buga sa mukha ng kapatid. De charr.. HAHHAHAHAHA

Lapit kay mama...

"Ma, papasok na kami. Baon?"

Pinaabot nya sakin ang wallet nya at kumuha ng pera. Hoo! Akala ko magbubunganga na naman sya. Oh akala ko lang?

"Yung mga pinggan na hugasan niyo na?" Sabi niya habang patayo na para silipin ang kusina.

Patay! Ayoko nito. Dali dali kong sinagbit ang bag ko at tatakbo na palabas ng bahay ng sabay kami ng kapatid ko. So ang ending ay di kami kasya sa pinto. Di kami mataba pero sadyang mahirap lang kami kaya sakto lang ang pinto namin para sa isang tao.

Naggigitgitan kami ng kapatid ko para makaalis. Ayaw kase talaga namin magligpit. Sinamaan ko sya ng tingin pero mayamaya ay sumigaw si mama.

"Ligpitan niyo to bago kayo umalis! Walang gagalaw dyan sa pinto! Babatuhin ko kayo"

Kaya ang nangyari ay para kaming tuod dito na hindi gumagalaw ng kapatid ko. Sa huli ay hindi kami pinatakas ni mama kaya napilitan kaming magligpit kase male-late na talaga ako. First day ko pa naman sa school. Haaaays.