Bugün yeni okuluma yankı 'Karamanlı Koleji' 'ne gidiyorum aman ne müthiş. Evet okula ulaştım ama şu an 11/D sınıfına gidiyorum sınıfı sonunda bulduğum için şükrediyorum ama o da ne bir erkek zengine benziyen zaten zengin olmasa neden burda olsun her neyse bana çarptı. Ve yere yapmıştım o düşmedi ama ben düştüm. NEDEN BEEEEN. Ama çocuk çok yakışıklıydı.
-"Çok özür dilerim" dedi tatlış bir şekilde.
-"Sıkıntı değil sorun bende."
-"Her neyse iyi misin?" Bana elini uzattı ve yardımı ile ayağa kalktım sonunda ve herkesin bize baktığını anladım.
Her yer zengin bebesi kaynıyordu.
Ve sıralara baktım tek kişilik boş yer yoktu. Sadece daha demin çarpıştığı m çocuğun yanı boştu. Bana;
-"İstiyorsan yanıma otur. Başka boş yer yok." dedi
-"Olur " deyip yanına oturdum
- "Bu sıra kırılmış" dedim
-"Babama söylerim değiştirir" dedi. Ben şaşırdım babası kimdi ki.
-"Senin baban kim" deyiverdim.
-"Benim babam okulun müdürü" dedi gülümseyerek.
Ben şaşırmış bir şekilde
"-Bilmiyordum özür dilerim" dedim.
Fark ettim de bütün kızlar ona bakıyordu. Tabii bakacaklardı hem okul müdürünün oğlu hemde yakışıklı.
-"Bu arada ben Burak Karamanlı"
-"Ben de Ahu " dedim . Gülümsedi.
-" En sevdigım kız ismi 'Ahu' " dedi ve sırıttı.
İçimden bu bana mı yürüyor dedim ama bu çocuk bana bakmazdı.
-"Gerçekten mi?"
-"Evet" dedi ve yine gülümsedi.
Hoca içeri girdi.
