EMİN DEĞİLİM!

  Tam tamına 2 ay 8 gün oldu. Ülkemi, ailemi, çok sinir olduğum ama bir o kadarda çok sevdiğim kardeşimi ve sadece kokusuna hasret kaldığım Doruğu çok özledim. Şimdi siz Dorukı kim diye merak edebilirsiniz tabi. Doruk benim sevdiğim değil sevgilim. Aramızda ki aşk ya da sevgimi hiç bilmiyorum.Yani 6 yıldır çıkıyoruz ama o istediği her kızla birlikte olabiliyor. Bana gelince karşı cinsten birisine selam bile veremiyorum çünkü olay çıkartıyor.Aslında olay çıkartması hoşuma gidiyor 'ayy beni kıskanıyoooaoaoa' triplerine falan giriyorum. Neyse konumuz bu değil.

    Ben 2 ay boyunca çoook sevgili (!) abimin zoruyla yaz kampındaydım.Zorla diyorum çünkü hiç gitmek istemiyordum. Niye diyecek olursanız oraya hiç girmeyelim bende bilmiyorum neden gitmek istemediğimi.Neyse. Gece 3 civarlarında eve geldim. Herkes uyuyordu tabi. Hiç ses çıkarmamaya özen göstererek parmak ucunda odama attım kendimi. Evet bana laf söylemeyin parmak ucunda hiç ses çıkarmadan odama kendimi atabiliyorum ben. Odama girdiğimdi içimden ' Ay kokunu yerim aşkığğm' diye geçirdim ki geçirmez olaydım. Koku yenmiyor çünkü koklanıyor. Biliyorum.

     Çok yorulduğumu farkedince yatağa oturdum. İstemsizce zıplamaya başladım. Çok hoş lan. Ben çocuk değil çocuk ruhluyum bi kere hıh. O değilde ben odamı bile özledim abimi özlemedim çünkü o gıcık. Neden onu özlemeyipte odamı özlüyorum ? Çünkü odam bana kötülük yapmıyor. Ulan sen abisin tamam mutlaka gıcık olucanda bokunu çıkarıyorsun sende. Bişey derdim de terbiyem uygun değil. Ama çok yakışıklı yeaaa. Neyse. Dolaba gidip ilk  elime geçen inekli pijamamı alıp üzerime geçirdim.Allah allah sadece çocuklar mı giyiyomuş inekli pijama. Neyse. Ben niye her cümleden sonra neyse kullanıyorum? Neyse konumuz bu değil.

     Yatağıma yattıktan sonra elime IPHONE 5s GOLD' umu aldım. Dikkat ederseniz telefon değil IPHONE 5s GOLD. Boru değil.Neyse. IPHONE 5s GOLD' umdan wattpade tıkladım. Yarım kalan hikayeleri okumaya başladım. 1. hikayeyei bitirdikten sonra göz kapaklarımın ağırlaştığını farkettim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

  SABAH

   Sabah sabah yüzüme vuran güneş ışıkları gözlerimi kamaştırıyordu. Bir vampir misali güneşi hiç sevmiyordum. Kış kızıyım ben.Yataktan kalkıp kendimi lavaboya sürükledim . Aynaya baktığımda "Bu kim lan " diyerek ufak çaplı bir çığlık attım . Eğer bu aynada ki kız bensem intihar ederim , yere göre dis atarım , yakarım lan bu dünyayı.Neyse abarttım. Lavaboda işim bittikten sonra odama geçip altıma papatyalı eteğimi , üstümede kısa ,sıfır kol, beyaz badimi giydim. Göbeğimin azcığı görünüyordu ama seviyorum böyle giyinmeyi. Saçımı da dağınık topuz yaptım. Ayaklarımada düz beyaz vanslarımı giyip aşağıya indim.

     Aşağı indiğimde herkes bana hönkürerek ağır çekimde koşuyorlar derken kendime geldim. Meğersem bu benim hayalimmiş , meğersem hepsi tıkınmakla meşgul ve beni şeysilerine takmıyorlarmış. Hıııı ananız.

     "İnsan bi takar be!" 

     " Ayy annesinin yavyuşu canım ne kadar özlemişim ağcını yerim!!!"

     "En son 17 yaşına basmıştım anne hatırladığım kadarıyla." diyip göz devirdim. Ne dedi beğenirsiniz ?

     "Kızım o senin resmi yaşın , beynin hala 3 yaşında."

    "Laf mı soktun ana !?" dediğim gibi bi terliğin gözümün önünden geçtiğini hissettim. İnsaf be kadın azcık özler insan. 2 aydır yokum daha geldiğim gün terlik yemeğe başladım. Oysa ki ben ilk 3-4 gün her istediğim yapılır zannediyordum. Sonucu bu mu olacaktı be.