Girly geek

<>3<>

'Haahaha, wees trouwens maar blij dat je niet naar school hoeft', ze veegt een traan uit haar oog. Mijn mond valt open. Ik doe een hairflip en loop de kamer uit.

Ik open mijn ogen en gaap. Strek men armen en stal uit bed. Ik kijk op mijn telefoon en check voor de zekerheid welke dag het is, ja..het is maandag. Ik open mijn kast en kijk naar een setje dat ik aan kan vandaag, nee..ik doe niet wéér mijn moeders trui aan. Mijn kleren zijn nu schoon gewassen. Ik trek mijn lichtroze shirtje aan en een lichte spijkerbroek. Ik heb op dit moment niet zo'n trek aan eten, ik haal wel wat op school. Ik heb mijn tas gisteren alvast ingepakt. Wat? Ik ben gewoon graag voorbereid op alles, jij sowieso ook wel is hoor. Ik loop naar de deur van Meg. Ow, ik weet niet of je het al door had, maar is mijn afkorting voor Megan. We kennen elkaar al heel lang, dus dat is gewoon een dingetje om een bijnaam voor je bestie te hebben toch? Leuk verhaal trouwens. Ik zat in groep 6 en had niet zoveel vrienden, ik werd nogal gepest omdat ik zo slim was en omdat ik de enige in mijn klas was met rood haar en sproeten. Ze roepen altijd Geek naar me..nog steeds trouwens. Ik wilde nooit weten wat het betekende, maar gister pakte ik mijn woordenboek, ligt altijd op mijn nachtkastje, en zocht het op. En er stond: 'Geek is een Engelse benaming voor iemand die gepassioneerd is door wetenschap en technologie' dus dat zou ik toch niet moeten opvatten als een belediging? Toch? Maar goed. Mensen vroegen me altijd hun huiswerk te doen, maar ik zij altijd nee, dus ze gooiden altijd van die irritante dingen naar me. Zoals een gum met...van die bepaalde tekeningen die kinderen daar op tekenen. Ik vond het vervelend worden en sloot mezelf wel is op in de kast van de conciërge. Megan was gewoon in haar klas, alleen viel altijd onder 'de knappe' of 'stoere' meiden. Ik wou dat ik zo knap was als haar..of zo stoer. Maar goed, die dag had ze een milkshake gekocht in de kantine, maar ze liet hem perongelijk op het nieuwe shirt van Catherine vallen. Ze was woest en haar meelopertjes moesten der van haar pakken. Ze rende weg en wilde zich verstoppen in de conciërge kast. En ja..daar zat ik ook. We kwamen in gesprek en we zaten naast elkaar in de kantine en spraken vaak af en nu..nu zijn we beste vriendinnen. Catherine is trouwens een b*tch. Sorry..ik gebruik dit woord alleen bij haar..hoor. Oja sorry. Ik loop naar de deur van Megan en klop aan. 'Meg ben je klaar?' vraag ik. Op dat moment loopt ze de kamer uit. Ze schrikt een beetje van me, ze had me blijkbaar niet gehoord. 'Hey Nika!' zegt ze. Jep, Nika is míjn bijnaam..leuk maar...vreselijk. 'Klaar?' 'Zo klaar als mijn haar!' zegt ze. Ze heeft helemaal gelijk, haar haar zit letterlijk ELKE dag goed, zonder ook maar iets in der haar te spuiten... Dat ze natuurlijk alsnog doet. 'Mooi zo, laten we gaan'. Ze kijkt in der handtas, 'Oeh! wacht ff', ze loopt terug de kamer in en komt er weer uit met een haarspraybus. Ik geef der een blik. 'Je weet maar nooit!'. Ik schud mijn hoofd en we lopen samen de deur uit onderweg naar de bus. Tijdens het lopen kijkt ze verbazingwekkend veel op haar horloge, o..o? 'Wat is er?', zeg ik na een tijdje. 'Men horloge doet raar.' 'Ow.', zeg ik maar klink perongelijk een beetje verdacht. Ze kijkt me aan met geknepen ogen, 'Annika..wat heb je gedaan?'. Ik hou mijn lippen strak op elkaar. Meg kijkt me nog strakker aan. 'Oke! Ik heb je horloge een beetje verder ingesteld!', ik sla snel mijn hand voor mijn mond. Oops. 'Annika!' 'Sorry hoor, ik wilde gewoon geen risico's nemen! En zover heb ik hem ook heus weer niet terug gezet.', Meg grijpt mijn arm om de tijd op mijn horloge te bekijken. 'Een uur!? Een uur is "heus niet zover terug" !?'. Hehe... We lopen verder naar de bus. We moeten eventjes wachten omdat we te vroeg zijn. Meg zucht, 'Eindelijk..'. De bus komt aangereden en Meg stapt er gelijk in, maar ik moet eerst men veter ff strikken. 'Kom gauw de bus is er' roept Meg. 'Ja bijna klaar, deze veters zijn echt irritant deze week' zeg ik een beetje lachend terwijl ik ze strik. Ik sta op en wil de bus in lopen. Maar val languit op de grond. Au... Als ik mijn ogen recht vooruit richt. Zie ik twee Ninja Turtle schoenen voor mijn neus. Rood haar, sproeten, en een snotterende neus. Ik weet wie dit is, het is een soort van mij, maar dan in jongens versie..en misschien met een beetje raarder..en natuurlijk heb ik geen snotterende neus. Ik sta op. 'Hallo, Annika Mulder, wat doe je op de grond?' 'Hi..Toby..ik ben gestruikeld..' 'Ja het is ook niet zo slim van je om de veters van je rechtervoet aan je linker te binden..'. Ik kijk omlaag. Wacht hoe heb ik dit nou weer voor mekaar gekregen? Toby bukt en strikt mijn veters op de juiste manier. 'Toby..ik kan heus wel mijn eigen veters strikken..', zeg ik droog en sla een hand voor mijn gezicht. 'Ow..', en hij loopt de bus in. Ik strik mijn veters verder, loop hem achterna de bus in en ga naast Meg zitten. Ow voordat ik stop met praten, Toby is zeg maar..mijn stalker. Ik heb alleen geen idee waarom. Hij stalkt met sinds hij bij mij in de klas zit..onwijs irritant.
_______________________________________________________________________________________________________________________
Hii! ik heb ook gekozen om dit hoofdstuk wat te veranderen :P, zelfde reden als het vorige hoofdstuk 🙃. Stem op dit boek als ik meer moet scrhijven 😊.