•Impar•

Κεφάλαιο 2 (Αμάντα)

Η πρώτη ωρα ηταν βασανιστικά βαρετή και αδιάφορη. Η ιστορία δεν μου άρεσε ποτε σαν μάθημα και δεν νομίζω να μου αρέσει ποτέ. Οταν το κουδούνι χτύπησε για διάλυμα έφυγα οσο πιο γρήγορα μπορούσα απο την τάξη με κατεύθυνση το ντουλαπάκι μου. Κοιτώντας το σκέφτηκα οτι πρέπει να το διακοσμησω ωραια φέτος. " τι θα κάνεις φέτος στο ντουλαπάκι σου;" με ξάφνιασε η ερώτηση την Κάθριν. Δεν την πρόσεξα οτι ηρθε." Ο Χριστός καθ με τρόμαξες σταματά να κίνησε σαν γάτα " τις ειπα και κοιταζα που ανοιγε το ακριβώς διπλα ντουλαπάκι και εβαζε μεσα την καμερα της. Ειχε τρελα με τις φωτογραφίες ελεγε οτι έκρυβαν κατι που εμεις δεν μπορούσαμε να εκλάβουμε. Η αληθεια ειναι οτι εχει δικιο λιγοι άνθρωποι καταλαβαίνουν την φωτογραφία, και εκεινη την στιγμή μου ηρθε η ιδεα." Βρήκα τι να κανω φέτος στο ντουλαπάκι μου" ειπα και χαμογέλασα " το γατάκι αναρωτιέται τι εχει στο μυαλο του το ποντίκι"ειπε και εκλεισε το ντουλαπακι της. " θα το γεμισω με φωτογραφίες απο τις καλυτερες στιγμες μας και χρειαζομαι την βοήθεια σου" τις ειπα χαρουνενα και εκλεισα το ντουλαπακι μου με τα κατάλληλα βιβλία." Υπέροχη ιδεα Φυσικά και θα σε βοηθήσω, παμε ομως τώρα μην μας παρουν το τραπέζι και να φαμε γιατι τρωω και ανθρώπο" .

Καθόμασταν στο τραπεζι και περίμενα με τα αλλα παιδια να έρθουν, ενω η καθ ειχε καταβροχθίσει το υποτιθέμενο μπέργκερ εγω ετοιμαζόμουν να φαω την πολυλατρεμενη μου πουτινγκα. Η αίθουσα ειχε γέμιση με παιδιά και η καθε παρέα ειχε το δικο της τραπεζι.  Το δικος μας ηταν κοντα στο παράθυρο και το λατρευα αυτο γιατι μερες σαν και σημερα βροχερες εκαναν μια ωραια ατμόσφαιρα, το τραπεζι μας ηταν κοκκινο σαν το αίμα  αλλα ηταν μπλε και αλλα πράσινα. Ο καθενας απο την παρεα μας ειχε μια συγκεκριμένη θέση εγω στο παράθυρο και απέναντι μου καθ με την μπελα, ενω διπλα μου καθόταν ο Λουκάς και στην ακρη ο χάρις. Σε αυτο το τραπέζι σχεδιάζαμε της μεγαλύτερες χαζομαρες που καναμε εδω και 2 χρονια.

Flashback

"Λοιπόν παιδιά σήμερα κάνουν πάρτυ τα δίδυμα να φανταστώ θα παμε έτσι;" είπε ο Χάρις ενω κατάπινε μια μπουκιά απο το τοστ του. " Δεν ξερω Χάρι μπορει να ειναι η πρωτη μερα του σχολείου αλλά εχουμε και ολας πολλες εργασίες" ειπε η Καθ. " Οοο ελα τώρα Καθ πρωτη μερα είναι μην κανεις ετσι απο τωρα" γκρίνιαξε ο Χάρις. " Αστην μωρέ το φυτό δεν βλεπεις οτι κορίτσι των κανόνων" ειπε ο Λουκάς. " Ποιον ειπες φυτό ρε φλωρε" ειπε επιθετικά η καθ." Εσένα μικρή"," μικρο ειναι το πράγμα που δεν μπορω να προφερω" απάντησε νευριασμενα η καθ και γυρισε στα μαθηματικά της. " Εγω πάντως είμαι μέσα " Είπε η μπελα. "Ουτε και εγώ απλα θα πρεπει να φυγω απο το παράθυρο πάλι" ειπα και δαγκωσα το μήλο  μου. " Πάλι ρε Λουίζα" ειπε η μπελα γκρινιαζοντας. "Ναι αμα να θέλετε παλι αν και δεν μαρεσει αν το κανω αυτό"," εμενα παντως μ'αρέσει εισαι σαν τις κοπελες που κανουν παράνομα πραγματα και κρύβονται απο τον νομο" γελασαν ολοι στο τραπεζι με τις εκφράσεις που πηρε ενω τα έλεγε αυτα. "Ελα βρε καθριν εδω η Λουιζα παράνομη κανε και εσυ πισω μια φορα" ειπε με ναζι ο χαρι "καλα θα ερθω με μια προϋπόθεση στις 12 θα ειμαι πίσω" ειπε δισανασχετοντας." Έγινε, λοιπον σημερα το προγραμμα εχω ξέφρενο πάρτυ" ειπε χαρουμενα .