Bago ako umalis kailangan ko muna mag pasalamat kay jeremie kasi nga siya yung nakipag away para sakin.
Syempre naka jacket ako para di ako mamukhaan ng Haters ko.Pero napansin ko lang di pa ako sikat pero bat ang dami ko ng haters?Kailangan ko talaga siya makita.Im on the mission.Una kung hinanap sa College building.Ayoko bumalik sa HS building puno ng masamang espiritu dun.Tinanung tanung wala naman daw na Jeremie dun.Isa lang ang inisip ko malamang nasa HS building yun.Hinanap ko siya dun im searching all over.Pero di ko talaga siya makita.Imbis na siya yung nakita ko si Jared ang nakita ko nagiisa,di nag sasalita at Nakatingin lang sa kawalan.Tinry ko siya kausapin at tabihan at nilagay ko yung hood ng jacket ko.Ang sabi niya sakin "Di siya aalis dito hangat di siya binabalikan ni brijette" alam mo yun ung parang sa "the man who can't be moved ng the script.sinagot ko sakanya na "Alam mo kung nasan man yun babae na yun malamang namimiss ka na niya".Sagot niya naman sakin "Kung minsan ang love walang fairness".Bigla niya na lang ako niyakap lumuha siya at sabay nag sabi "Di ko siya kayang mawala". Medyo na touch ako dun.Ang totoo di ko rin kaya iba kasi ang feeling na may nangungulit sayo,may concern sa kalagayan mo.Ang hirap lang talaga yung mag papaalam ka na.Eh kung para naman to sa pag aaral ko. No choice ako kaya nagpakita nlng ako sakanya.At sinabi ko saknya kung saan siya nakaupo ngayon dun ko rin siya babalikan.I think im ready to let go.Haharapin ko ang mundo ng wala siya babalikan rin kita.Ang reply niya sakin "Brijette mag ingat ka sa bsgong mundo mo sa susunod na pag kikita nlng pag balik mo sisiguraduhin ko Vale dic torian ako" at ito ang huling sentence na narinig ko sakanya.
