Pain

chapter 2- the graduation day

naihanda na ni yaya kagabi ang mga gamit ko para sa graduation kaya pagkatapos kung kumain ay pumunta na ako sa school
------at school-------

malapit nang mag simula ang graduation pero wala parin ang parents ko.
handa na ang lahat kulang nalang ang parents ko pero tumakbo ako sa powder room dahil hindi ko maiwasang maiyak dahil wala pa ang parents ko at malapit nang pag simula ang event

Ivan's pov

hae guys im Ivan canonigo. uhm gera is my childhood best friend kaya alam ko halos lahat nang problema nya at lahat nang hinanakit nya sa pamilya nya

oo galit sya sa family nya pero sya nalang cguro ang magkwento sa inyu kung pano sya laitin nang family nya except ng daddy nya at ni ranz

★★★★★★
hinanap ko si gera ngayun dahil wala lang gusto oo lang at nakita ko syang tumatakbo papuntang powder room

bat parang umiiyak sya ?
sinundan ko nalang sya sa powder room at nakita ko syang humahagulgul at naka upo sa sahig buti nalang kami nalang dalawa ang tao dito sa loob

"shh bat ka umiiyak " pag tahan ko sakanya habang niyakap sya

"Ivan" sabi nya habang humahagulgulsa pag iyak
" hm"ako
"magsisimula na ang graduation pero wala parin sila" sabi nya
"sinong sila?"ako
"parents ko" sabi nya

"dont worry Sasabihan ko nalang ang parents ko na sila nalang ang mag sabit sayo okay ? shh oh tahan na ayqn nasira pa tuloy yang make up mo " sabi ko sakanya sabay sira sa hairstyle nya at tumawa naman sya

"ang pangit mo na" sabay asar ko pa sakanya
"ivaan eh " sabi nya sabay pout
"ok ok hindi na . kaya tumayo na tayo at memake upan ka pa dahil sinira mu yung make up mo" ako

tumayo naman sya habang pinupunasan ang pisngi nyang nabasa dahil sakakaiyak

lumabas na kami sa powder room at pinamake upan ko sya. pag katapos ng 20 minuto ay nag start na ang event

gera's pov
buti nalang talaga meron ako kaibigang tulad ni ivan na palaging nasa tabi oo para damayan ako sa anumang problema

right now, tinatawag na ang mga awardees syempre kasama ako nuh

ako na ako na ang tatawagin

"and last but not the least our valedictorian, ms. Gera Bernal."mcee
" she also receives best in science, best in math, best in english and she will also receive an award of being a president and being a leader of ssg officers."mcee

"wow andami naman nyang awards" classmate no.1
"oo nga nakakainggit" classmate no.2

si tita lea at tito jake ang nag escort sakin paakyat sa stage at sila rin ang nag sabit sakin ng mga awards ko

napaiyak ako habang sinasabitan nila ako nang mga awards
tapos i stepped forward para mag speech

" first of all thank you god for making me stronger behind those painful words that people said to me.

salamat sa mga taong nag mahal sakin at nag aadvice sakin tuwing may problema ako"sabi ko habang umiiyak

"sa parents ko, thank you dahil kahit pinapadama nyo na hindi ako karapat dapat sa pamilya ,nakakadama parin ako ng kunting pag mamahal sa daddy ko at sa bunsong kapatid.wag kayung mag alala hindi ako magiging pabigat sa inyo at pagsisisihan nyo ang sinabi nyo na kahit kailan wala akong maabot"
napahagulgul nalang ako lalo nung naisip ko ang nangyari sakin

<><><><flashback<><><><>
two years ago

"mommy gusto ko po sanang maging doctor" si ranz
"ok dear soon you'll get what you want" sabi ni mommy

"ikaw ate ano po bang gusto mo" sabi ni ranz
"uhm gusto ko maging profesional model and designer" masigla kong sabi

"as if kung may kinabukasan ka" irap sakin ni mommy

"umalis nalang ako sa sala at umakyat sa kwarto at dun umiyak ng umiyak hanggang makatulog ako

<><><><>end of flashback<><><><><>

" thank you Ivan dahil nandyan ka palagi sa side ko tuwing may problema ko, thank you foaaar makiaaang me laugh everytime im not in the mood

thank you for caring me and giving me an advice in avery decision a made

thank you sa parents ni Ivan, tita tito thank you for escorting me here in stage and thank you sa pag sabit ng mga awards ko ..." sabi ko sakanila habang pinupunasan ang pisngi ko dahil basang basa na

natapos na ang graduation kaya umuwi na ako matapos magpasalamat kina tita at tito

---at house----

"surprise ate" sabi ni ranz
may dala si ranz na cake na may naka sulat na 'congrats ate'
"wow thanks ranz" sabi ko sakanya
"oh bat ka umiyak ate" sabi nya sakin habang pinunasan nya ang pisngi ko na nabasa sa mgaluha

"ah wala wa la lang to uhm ano aano tears of joy lang haha"
pag sisinungaling ko

hindi nya pwedeng malaman na umiiyak ako dahil hindi pumunta ang parents ko sa graduation ko
dahil ayaw kong madamay pa sya

pumasok na kami sa loob
at ilang minuto ang makalipas ay dumating na rin sina mommy and daddy

wala si ate ngayun dahil mqy trabaho sya sa US isa syang nurse doon

"hae dad hae mom" pag hug ko kay dad at ihahug ko sana si momy kaya lang umiwas sya kaya hinayqan ko nalang kahit deep inside nasasaktan ako sa mga kinikilos nya from the beginning pa lang

"hae dear sorry hindi kami naka punta ng mommy mo sa graduation mo may emergency kasi sa companya kaya kinailangan naming asikasuhin sorry talaga" sabay yakap sakin