1.5

62 0 0
                                    

Önümdeki taşları ittire ittire yürürken onu düşünüyordum . En son bir hafta önce okula gelmişti .Fazlasıyla devamsızlık yapıyordu .Hayatıyla oynuyordum ,ona hiç acımıyordum .Tıpkı zamanında onun da bana yaptığı gibi .

Tam ona güvendiğim ,ona tüm hayatımı açtığım an def olup gittiği zaman hissettiğim gibi hissettirecektim ona . Canını yakacaktım ,her zerresi acıyacaktı . Aciz olacaktı ,mahvolacaktı ama asla benim yaptığımı bilmeyecekti .

Bir hafta öncesini hatırladım ;

-
Kapının çalınmasıyla içeriye nöbetçi kızın girmesi bir oldu .

"Hocam ,Rüzgar Boran'ı Müdür çağırıyor ." Önündeki masaya sertçe vurarak ayağa kalktı ve hızla ilerledi .Nöbetçi kıza omuz atarak kapıdan çıktı ve adım sesleri yavaş yavaş kesildi .

1,5 saat sonra ;

"Rüzgar ! Abi tamam bi sakin ol ! "

"Bak oğlum ! Kim yapıyorsa bunları , yemin ederim sikeceğim belasını ! Bak görecek o .Bu okulu başına yıkacağım onun ! " Ve bu sözlerinden sonra çantasını alıp sınıfı terk etti .

-
Sözlerin ithaf edildiği kişi bendim .İçimde zerre korku yer edinmemiş hatta beni güçlendirmişti . Mutluydum .Onu zamanla tüketiyordum .

Telefonumu elime aldım ve mesaj uygulamasına girdim .

Bilinmeyen Numara : Diyorum ki ,
(16.07)

Bilinmeyen Numara :Artık pes mi etsen ?
(16.07)

Bilinmeyen Numara :Hayatını son hızla mahvettiğimi inkar etmesen falan
(16.07)

Bilinmeyen Numara : Ya daa
(16.07)

Bilinmeyen Numara : İntihar falan etsen
(16.08)

Bilinmeyen Numara : Düşünüyordum da ,Dünya için mükemmel bi şey olmaz mı ?
(16.09)

Bilinmeyen Numara : Senden kurtulmayı düşlemek ..Mutluluk verici
(16.09)

-
22.13
12.1.2019

NEFRET |TEXTING|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin