Door de ogen van een kat

Hoofdstuk 1

Summer keek ik zich heen. Wat deden al die mensen in de kamer? En wat deden die bij haar baasje? Waarom ligt hij eigenlijk op de grond? Summer stond op en liep naar haar baasje. Haar baasje had zijn ogen gesloten. Ze legde haar poot tegen zijn wang. Die was ijskoud. Ze wist maar al te goed wat dat betekende. Hij was dood en die mensen die erbij stonden waren mensendokters of zoiets. Summer was geschokt. Wat zou er nu gebeuren met haar? Waar zou ze heen gaan? Naar een asiel misschien? Summer wilde niet weg bij haar baasje. Ze had al haar hele leven bij hem gewoond. Het was wel niet zo lang, want Summer is nog maar 2 jaar. "En als ik nou niet in een asiel kom? Waar moet ik dan heen?" Vroeg Summer zich hardop af. "Moet ik dan op straat leven?" Summer schrok op van een stem: "Poes, ga even weg, je staat in de weg." De man die over haar dode baasje was gebogen, maakte een schopbeweging richting Summer. Summer holde on haar paniek richting de deur en rende zo snel als haar poten haar konden dragen naar buiten. Ze rende en rende tot ze op een moment niet meer verder kon. Summer bleef staan en keek om zich heen. Waar was ze? Links van haar zag ze een enorme muur en rechts zag ze een hele drukke weg. Ze moest hier oversteken anders kon ze niks anders doen dan teruglopen. Summer liep naar de weg toe en keek hoe de auto's voorbij raasde. "Kom op Summer, je kan dit." Zei ze in zichzelf. Ze wachtte tot er genoeg ruimte was toen ze het op een rennen zette. Ze rende zo snel als ze kon over de weg tot ze aan de overkant was. Hijgend en piepend bleef ze staan. Ze had het gehaald. Ze keek rond en liep toen naar rechts, richting de huizen die daar keurig op een rij stonden.

Heyyy iedereen die dit leest. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Ik ga proberen zo vaak als kan wat te schrijven. Ik zit nu in mijn examenjaar dus het kan zijn dat ik soms even niet schrijf.

Xxx Kitkat