Ona açılmadan 1,5 ay önce:
Yine her pazartesi olduğu gibi beraber eve dönüyorduk. Normalde yürürdük ama hava yağmurlu olduğu için ve onun gitarı yanında olduğu için otobüs tercihimiz oldu. En arkaya geçip en soldaki koltuğa oturdu. Ben de onun yanına... Kulaklığını çıkartıp birini benim diğerini kendi kulağına taktı. Her zaman dinlediği o böğürmeli olanlardan değil daha yavaş bir müzik açtı. O müziği dinlerken yavaşça kafamı omzuna koydum. Ama lanet olsun ki evim okula yakın olduğu için en fazla 5 dakika öyle durmuşuzdur. İneceğim durağa gelince -içimdeki hüzünle- kulaklığı çıkartıp görüşürüz diyerek otobüsten indim. Ne güzeldi onun bana gülümseyerek görüşürüz demesini izlemek.
-2. Yazar
