1.
- Hej stara- powitałam z uśmiechem moją przyjaciółkę
- Hej mała - odparła
Wiedziała, że nienawidzę tego przezwiska. Jestem niewysoka, ale to nie powód żeby nazywać mnie małą
- Wyspałaś się? - spytałam choć wiedziałam jaka będzie odpowiedź. Znam ją na wylot.
- Oszalałaś ?! Ludzie, którzy układali plan powinni być skazani na tortury.
- Zapomniałaś, że to nie średniowiecze- wyśmiałam ją.
-. XXI w. ma swoje ograniczenia- powiedziała ze śmiechem
- Dobra mój osobisty szoferze jedźmy już do szkoły bo się spóźnimy
- No tak spóźnienie w pierwszym dniu liceum byłoby totalną klapą- odparła przedrzeźniając mnie.
- Ja tak nie mówię! Po prostu chcę żeby liceum zostało wspomnieniem, do którego chce się wracać a nie koszmarem.
- Wiem Mel.
Jechałyśmy słuchając i śpiewając naszą ulubioną piosenkę. Mia nie jest za dobrym kierowcą więc przez 10 minut przez co byłyśmy już spóźnione 5 minut
- Musiałaś tyle parkować? - spytałam z westchnieniem i grozą w oczach
- Jak coś nie pasuje możesz jeździć do szkoły różowym rowerkiem-chodziło jej o mój rower z lat dziecięcych
- Przypominam, że kochałaś go tak samo jak ja- wypomniałam jej, po czym pobiegłyśmy do klasy. Oczywiście po drodze gubiąc się w korytarzach nowej szkoły. Do dobrej sali dotarlyśmy dopiero po 20 minutach. Wszyscy się z nas śmiali a my usiadłyśmy zawstydzone w ławce. Dobrze, że nauczyciel okazał się wyrozumiały.
Na to wspomnienie tak bardzo chciałam się śmiać, ale nie mogłam zamiast tego chciałam płakać. Tęsknie za tymi przypałami. Brakuje mi tego najmocniej na świecie ...
W tej książce rozdziały będą krótkie, ponieważ w każdym z nim omawiane będzie inne wspomnienie/wydarzenie
YOU ARE READING
MEMORIES
Teen FictionPamiętasz jak byłaś szczęśliwa? Pamiętasz jak fantastycznie było,gdy była przy tobie? Pamiętasz jak było idealnie? To teraz zapamiętaj: Jej już nie ma i nigdy nie wróci. Nigdy już nie będzie tak samo. Pogódź się z tym albo żyj w depresji. Masz wybór
