Third person pov
Ηταν στο υπόγειο ανάμεσα στα πτώματα με τα νεκρά και άψυχα μάτια να κοιτάνε το κενό Αυτά τα άψυχα μάτια του μιλούσαν , ήταν ζωντανοί για αυτόν Τα μάτια του έλαμπαν με ενα περίεργο τρόπο και είχε ένα αλαζονικό νικητή χαμόγελο, ένιωθε μια βαθιά ικανοποίηση μέσα του Ο χώρος μύριζε , το αίμα έχει ξεραθεί και σκουρινει χρόνια τώρα
Κανείς δεν υπήρχε να καθαρίσει τον χώρο από την βρώμα. Η οποια χρόνο με τον χρόνο γινόταν χειρότερα.Τα πτώματα είχαν γίνει μια άμορφη μάζα πλέον, και εκείνα είχαν πάρει μέρος στην μυρωδιά του δωματίου Κανείς δεν τολμούσε να μπει εκεί μέσα. Κανείς αν γνώριζε δεν θα είχε το κουράγιο να μπει.Όλοι πίστευαν πως ο Τζεφ ήταν ένας καλός και γλυκός άνθρωπος.Ήταν καλός ηθοποιός.Και οποίος τολμούσε γίνονταν μέλος της " οικογένειας"Του άρεσε η Τζένι γιατί ήταν σαν ζωντανή νεκρή Αυτό το άρρωστο χλωμό δέρμα της τον τρελαίνε.Ήταν όμως πιο άρρωστος από αυτήν στο μυαλό
Το κενό σκοτεινό μαύρο χρώμα τον ματιών της τα μαλλιά έτσι αέρα και απεριποιητα.Είχε την εικόνα της τρέλας, της τρέλας που είχε στο κεφάλι του.Βλέπει τους αρρώστους στο ψυχιατρείο και παίρνει την " δόση" του.Υπάρχουν φορές που φτιάχνεται με κάτι τόσο άρρωστο και πρέπει να το κρύψει για να μην τον κλείσουν.Είναι πιο άρρωστος και επικίνδυνος απο όλους εκεί μέσα.Θα έπρεπε αυτός να είναι ο χειρότερος ασθενής εκεί μέσα. Όμως παίζει καλό θέατρο και κάνεις δεν γνωρίζει τον πραγματικό του εαυτό.Ούτε καν η Τζένη δεν ξέρει την αλήθεια .Καλώς ή κακώς.Όμως πρέπει κάποιος να μάθει τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στο άρρωστο του μυαλό
Πριν να είναι αργά.Αλλιώς θα την πληρώσουν οι αθώοι όπως η Τζένι.Για την ώρα την γλίτωσε. Όμως την επόμενη φορά ο Τζεφ δεν θα καταφέρει να συγκρατήσει το εαυτό τουΟ Τζεφ μπορεί να σου χαρίσει το πιο άρρωστο και επικίνδυνο βλέμμα που μπορεί να σου χαρίσει ένας άνθρωπος. Ολοι θα έπρεπε να τον φοβούνται, όμως κάνεις δεν το κάνει γιατί όλοι τον εμπιστεύονται και νομίζουν πως είναι καλός και αξίζει την εμπιστοσύνη τους. Είναι ικανός να κάνει πολύ χειρότερα πράγματα από αυτά που μπορεί να φανταστεί ένας ανθρώπινος νους.Θέλει να την φέρει σπίτι του για μα μπορέσει να κάνει τις άρρωστες φαντασιώσεις του Να χρωματίζει το κρύο και άσπρο δέρμα της με κόκκινο χρώμα και μετά να την θεραπεύει.Εμείς το βρίσκουμε άρρωστο χαζό αλλά αυτός φτιάχνεται, του αρέσει ο χαρακτήρας του τόσο απότομη και σκληρή που τον προκαλεί
Third person Τζένι pov
ήταν σε ενα κενό άσπρο δωμάτιο, δεμένη τώρα δεν την αφήνουν ούτε για ξεκούραση και πιάστηκε παντού ήθελε να πεθάνει δεν ήταν ζωή αυτή, την έχουν σαν ζώο , και τι συμπεριφέρονται σαν απλό κρέας αυτήν την φορά ήταν ο Τζεφ να σταματήσει πριν γίνει το κακό, αλλά την επόμενη φορά θα είναι?Την επόμενη φορά θα είναι εκείνος που θα της κάνει κακό. Ίσως κανείς δεν προλάβει να καταλάβει τι συμβαίνει μέσα στο άρρωστο μυαλό του Τζεφ.Δεν θα τους αφήσει εκείνος να καταλάβουν μετά θα νιώσουν που δεν είχαν το μυαλό να καταλάβουν με τι άνθρωπο είχαν μπλέξει.Θα μετά νιώσουν που δεν τον τιμώρησαν για ότι έκανε στην ζωή του. Που σκότωσε την ίδια του την οικογένεια. Που σκότωσε αυτόν τον άντρα που ήταν έτοιμος να βιάσει την Τζένι.Την αγαπά στα αλήθεια; Κάνεις δεν ξέρει.Αυτή η καρδιά δεν έχει νιώσει αγάπη. Δεν νιώθει τίποτα. Νιώθει κάτι σαν μίσος, αν μπορείς να το πεις μίσος αυτό
Η Τάνα τελικά είχε δίκιο.Είναι επικίνδυνος , δεν θέλει το καλό της , είναι η μόνη που καταλαβαίνει τη γίνεται στο κεφάλι του.Και κάθε καλή πράξη του καταλαβαίνει ότι κρύβει ενα όφελος μπρος τον ίδιο
Που και να πούμε τη αλήθεια, η Τανα είναι ο άλλος εαυτός της Τζένι. Άρα εκείνη καταλαβαίνει τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του Τζεφ.Τζάμπα την κατηγορούν και την λένε τρελή και άρρωστη. Είναι η πιο έξυπνη εκεί μέσα. Μια αλεπού που τα καταλαβαίνει όλα. Όλα όμως.
Την λένε τρελή επειδή είναι μια διχασμένη προσωπικότητα? Και ώμος δεν είναι απλά έχει το εξω της και το μέσα της όπως όλοι λίγο πολύ, όλοι έχουμε ενα υποσινηδιτιτο που δεν ακούμε ποτέ όταν πάμε να κάνουμε μαλάκιαΤώρα ποιος θα νικήσει?
Η αλεπού ή ο ηθοποιός?
YOU ARE READING
Crazy bloody love
HorrorΕδώ επικρατεί το άσπρο χρώμα, άδειο όπως άδεια νιώθω, τόσο καιρό δεμένη δεν νιώθω ποια το σώμα μου, τα δάκρυα έχουν στερέψει, η φωνή μου έκλεισε, ξανά βλέπω αυτόν τον σιχαμερό άνθρωπο, ορκίζομαι τον σκότωσα, είδα το κόκκινο χρώμα να κυλάει από το σώ...